Wanneer de winter afdaalt naar het zuidelijk halfrond van Mars en de zogenoemde "vorststaarten" vormt, op het noordelijk halfrond, komt de lente juist en beginnen de noordelijkste duinen zich te verbergen.
In deze verbluffende foto genomen met een HiRISE-camera gemonteerd aan boord van een NASA Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) ruimtevaartuig, wordt koolstofdioxide op het oppervlak van Mars in levendige details weergegeven.
Veel zanderige duinmaterialen werden ingeklemd door Martiaanse kraters. Dit gebeurde bijvoorbeeld met de krater van Noachi Terre, gelegen ten westen van het grootschalige stroomgebied van Hellas. De HiRISE-camera op de MRO was in staat om deze beoordeling op 28 december 2009 vast te leggen. Dit zijn lineaire duinen geassocieerd met veranderende windpatronen. Verrassend genoeg lijken ze allemaal erg op elkaar, inclusief de roodachtige lijn op de hellingen. Tussen hen zijn grote rotsblokken.
Met een oppervlaktetemperatuur van -153 graden Celsius (-243 graden Fahrenheit) aan de polen bevriest koolstofdioxide uit een dunne atmosfeer op het oppervlak van Mars en vormt een ijskorst (we kennen het als "droog ijs"). Maar wanneer de zon hoger en hoger boven de horizon begint op te komen, is zwak zonlicht genoeg om het ijs te smelten en het te dwingen terug te sublimeren in de atmosfeer. Constante monitoring van het oppervlak van Mars, met behulp van de HiRISE-camera, stelt u in staat de seizoensgebonden processen op de planeet beter te begrijpen. In dit geval verdwijnt een heldere laag ijs, waardoor de donkere roestige tinten van Martian regolith op de zuidelijke hellingen van de duinen zichtbaar worden.
Op 21 mei 2017 heeft de HiRISE-camera op de MRO deze verbazingwekkende afbeelding vastgelegd op het grondgebied van het noordelijke halfrond van Mars. In de winter bedekken sneeuw en ijs de duinen. In tegenstelling tot onze planeet is Martiaanse sneeuw koolstofdioxide, namelijk droogijs. Wanneer de zon opkomt in de lente, veroorzaakt het ijs scheuren en het gas voert het donkere zand naar beneden, en vormt prachtige patronen. Vorst kan op een ruw oppervlak tussen verborgen ruggen blijven hangen.
In donkere gebieden waar zand wordt uitgeworpen van onder een laag gesublimeerd ijs, treden miniatuurlawines op.
Zo bewijst de HiRISE-camera opnieuw dat seizoensgebonden processen en eolische (windgevormde) kenmerken het Marsklimaat vormen.
