Als je je de vreemdste vorm van het kosmische lichaam wilde voorstellen, dan kun je je de vorm voorstellen van de asteroïde 624 Hector, de grootste bekende Trojaanse asteroïde in het zonnestelsel. Zijn bichromatische vorm doet het lijken op een enorme pinda. Ondanks zijn ongelijke oppervlak heeft hij zelfs zijn eigen maan.
Met 250 km (155 mijl) breed werd 624 Hector in 1907 ontdekt door de Duitse astronoom Augustus Kopf, maar het bestaan van zijn eigen maan was pas in 2006 bekend.
Trojaanse paarden zijn een speciale subklasse van de asteroïde. Gevangen in orbitale resonantie met Jupiter, roteren ze rond de zon met dezelfde periode die twee gebieden bezet: 60 graden vooruit en 60 graden achter de gasreus. 624 Hector is de enige bekende Trojan die zijn eigen maan heeft.
"De baan van de asteroïde in de maan is zo vreemd dat we een volledig nieuw algoritme moesten ontwikkelen om de stabiliteit ervan te begrijpen", zeggen astronomen. Met de hulp van het Instituut de Mécanique Céleste et de Calcul des Éphémérides (IMCCE) van het Observatorium van Parijs, werd de maan elke 3 dagen waargenomen op een afstand van 600 kilometer (372 mijl) van de evenaar van de asteroïde.
"De baan van de maan heeft een ellipsvorm en is gekanteld ten opzichte van de draaiingsas van Hector", zei een wetenschapper aan het SETI Institute en co-auteur Matija Cuk. "We hebben echter een computersimulatie gedaan met de rotatie van de asteroïde Hector om zijn as en de zon, en we hebben ontdekt dat de baan van de maan miljarden jaren stabiel blijft."
Met behulp van deze observaties konden de onderzoekers begrijpen hoe zo'n bizarre vorm van de asteroïde werd gevormd. Het gebruik van de Keck II-telescoop op de grond en fotometrische waarnemingen van een asteroïde sinds 1957 hebben aangetoond dat dit systeem is ontstaan door de langzame botsing van twee asteroïden. En de maan werd gevormd uit de overblijfselen van dit proces.
