Een internationaal team van wetenschappers heeft een manier gevonden om de geboorteplaatsen van sterren in de Melkweg te herstellen. Dit is een van de hoofddoelen op het gebied van galactische archeologie, die de geschiedenis van de vorming van onze melkweg bestudeert.
Het is bekend dat sterren in galactische schijven vanuit de oorspronkelijke geboorteplaatsen afdwalen vanwege het fenomeen van "radiale migratie". Deze beweging door de melkweg compliceert conclusies met betrekking tot de geschiedenis van de vorming van de Melkweg enorm. Radiale migratie is afhankelijk van een aantal parameters, zoals de grootte en snelheid van de galactische balk, het aantal en de vorm van de spiraalarmen, en de frequentie van kleinere sterrenstelsels, die met de onze over de laatste 10 miljard jaar versmelt.
Links: een staal met 600 sterren extreem dicht bij de zon. Rechts: het gebruik van nauwkeurige waarden van de sterleeftijd en het ijzergehalte helpen om de plaatsen waar ster wordt geboren, nauwkeurig te herstellen. Het bleek dat de oudere sterren voornamelijk uit de binnenste delen van de schijf komen (heldere plekken), en de jonge (donkere) lijken dichter bij de huidige positie van het galactische centrum
Om deze obstakels te omzeilen, bedachten de onderzoekers een manier om de geschiedenis van galactische migratie te herstellen, waarbij de leeftijd en de chemische samenstelling van sterren werden gebruikt als "archeologische artefacten". Ze pasten het algemeen aanvaarde feit toe dat de stervorming in de galactische schijf geleidelijk naar buiten toe evolueert, volgend op het feit dat de sterren die op deze locatie zijn geboren op een bepaald moment een duidelijk beeld van chemische overvloed hebben. Dus, als leeftijd en chemische samenstelling nauwkeurig kunnen worden gemeten, zal het mogelijk zijn om de originele locatie in de galactische schijf direct af te leiden zonder extra modellering. Het team gebruikte een steekproef van 600 sterren in de zonne-omgeving waargenomen door de HARPS-spectrograaf op de 3,6-meter telescoop in het La Silla Observatorium (Chili). Dankzij nauwkeurige metingen van overvloed en ijzer, was het mogelijk om vast te stellen dat deze sterren op de hele galactische schijf verschijnen en de meer oude meer uit de centrale delen.
Wetenschappers kunnen deze methode nu gebruiken om hun geboorteplaatsen te berekenen, zelfs voor sterren buiten het oorspronkelijke monster. Als je bijvoorbeeld de ouderdom van de zon (4,6 miljard jaar) en het ijzergehalte kent, kun je ervan uitgaan dat het in 2000 lichtjaar dichter bij het galactische centrum leek dan het nu is.
