Vanaf januari 2019 draaien meer dan 128 miljoen fragmenten met een afmeting van minder dan 1 cm in een baan om de aarde, 900.000 stukken - 1-10 cm en ergens 34000 delen groter dan 10 cm. Wat te doen met dit alles een berg gevaarlijke ruimteafval?
Wis baan
Wetenschappers beseften het probleem van het verzamelen van kunstmatige fragmenten in een baan in de 20ste eeuw, toen de passies over de ruimterace afnamen. Daarom werden verschillende commissies en methoden voor het volgen van de verplaatsing van fragmenten gemaakt om het aantal te berekenen en hun verdeling in de ruimte aan te geven.
Moderne methoden om afval aan te pakken bevinden zich alleen in de ontwikkelings- en testfase. Op kritieke momenten zal het alleen maar blijken te waarschuwen voor het gevaar en op tijd proberen de satelliet of het ruimtestation te verplaatsen om de mechanismen en bemanningsleden te beschermen tegen botsingen.
Recent initiatief
DEBRIS-satelliet verwijderen
Het succesvolle project in 2019 was de satelliet RemoveDEBRIS. De eerste tests begonnen in 2018 en op 8 februari 2019 werd het apparaat in een bijna-baan om de aarde gebracht, waar hij een kunststuk met een harpoen kon vangen. Het mechanisme schiet met een snelheid van 20 m / s en kan puin jagen met een maximale afmeting van 10x10 cm.
Ondanks het succes heeft het project al kritiek geleverd. Het feit is dat harpoen-technologie nogal traag is. Bovendien zal het niet in staat zijn om grotere of kleinere delen kwijt te raken en wanneer de harpoen op het oppervlak van het materiaal wordt geslagen, bestaat het risico van pletten (een toename van het aantal afvalfragmenten).
Russisch project
In dit opzicht lijkt het vrij ongebruikelijk voor de Russische satelliet, waarvan het idee onlangs is aangekondigd. Dit is een vrij multifunctioneel mechanisme. Het vertegenwoordigt een netwerk van een koepel en een kegel, gelegen op een hoogte van 700 km van het aardoppervlak.
Zodra een defecte satelliet of een vallend fragment vastzit, schakelt het apparaat de "crusher" in, versnippert de onderdelen bijna tot een stoftoestand en mengt het vervolgens met waterstof en zuurstof om brandstof te produceren. Het blijkt dat elke opname en "verplettering" de brandstoftanks van de satelliet-aaseter aanvult, die naar het volgende doel kan bewegen.
Dit is echt een interessant en winstgevend idee, omdat de satelliet autonoom wordt en geen sporen achterlaat in een baan. Extra energie zal afkomstig zijn van zonnepanelen.
Postscript
De enige zorg is dat het idee zelf nog steeds in het stadium van het verkrijgen van een octrooi is. 7,5 miljard roebel is vereist voor de implementatie. Laten we eens kijken of de ontwikkelaars sponsors kunnen vinden en een innovatieve Russische satelliet kunnen maken voor het schoonmaken van afval.
