te vinden
In 2017 verzamelden astronomen en astrofysici zich op de Stanford University om onderzoek te delen over de zoektocht naar extrasolaire planeten die op de aarde lijken. Het blijkt dat de sleutel tot het zoeken de oude technologieën in nieuwere richtingen zijn.
Het evenement begon met een toespraak van Queen Mary Guillem Anglad-Eskud, een astronoom aan de Universiteit van Londen, die besloot te bespreken waarom rode dwergen, zoals het naburige Proxima Centauri, meer kans hebben op rotsachtige planeten. Een deel van het antwoord is dat M-dwergen een veelvoorkomend type ster zijn.
De zoektocht naar exoplaneten ontwikkelt zich snel. Een paar maanden nadat het plan voor het Starshot Doorbraakproject in april 2016 was aangekondigd, vonden ze de planeet Proxima Centauri in augustus al b. Deze kleine wereld bevindt zich in de bewoonbare zone van de ster Proxima Centauri. Anglada-Escuda benadrukte ook dat wetenschappers zelf beter worden in het vinden van exoplaneten, omdat detectietechnologieën al jaren bestaan.
Anglada Escuda zei:
"De apparaten die we in 2010 hebben gebruikt, verschillen niet van de ontwerpen van 2002".
Maar het grootste obstakel was de ontwikkeling van een plan om deze gereedschappen te gebruiken en te beslissen waar te zoeken naar planeten.
Deze prestaties dienen het doel van het programma Doorbraakinitiatieven. De taak van de organisatie is om buitenaards leven te vinden en contact ermee te maken. Dit is een enorm doel, maar de groep, gefinancierd door Milner, Hawking en Zuckerberg, heeft de middelen om dit mogelijk te maken.
Guillem Anglada Escuda legt kosmische afstanden uit met een eenvoudig voorbeeld: als de pizza zich in de baan van Jupiter bevindt, is de ster Alpha Centauri ver weg voor een lange afstand (aangegeven door de pijl).
Terwijl astronomen hun kennis over het gebruik van beschikbare telescopen verbeteren om effectief naar planeten te zoeken, wordt de detectie van intergalactisch leven elk jaar meer en meer nadenkender. Maar het is belangrijk om te begrijpen dat de studie van Proxima Centauri b een complex proces is, omdat de planeet zich veel verder bevindt dan de favoriete of vertrouwde Pluto van Mars.
Guillem Anglada Eskude merkt op dat rode dwergen een grote kans hebben op de aanwezigheid van bewoonde planeten, dus het heeft geen zin om alle sterren één voor één te bekijken. Hoe zoeken onderzoekers naar exoplaneten? Een van de belangrijkste methoden is transitiefotometrie. Het is het proces van meten hoe het licht van een ster verandert wanneer de planeet voor ons en ermee vliegt. Door het lichtniveau te verlagen, kun je de omlooptijd en de grootte van de planeet bepalen.
Wanneer de planeet voor een ster passeert, neemt het helderheidsniveau af en keert dan terug naar de gebruikelijke indicatoren.
Maar het probleem met de techniek is dat de planeten moeten worden uitgelijnd met de gezichtslijn. Helaas volgt 98% van de planeten een vreemde baan en worden ze niet vastgelegd door transitiefotometrie. Daarom is het noodzakelijk om met grote creativiteit te benaderen met bestaande technologieën, zoals hoogcontrastisch direct beeld en spectrumverbetering.
Maar detectie alleen is niet voldoende.
Guillem Anglada Escuda legt uit:
"Als je echt wilt bevestigen dat iets een planeet is, dan moet je een experiment uitvoeren om het te bewijzen of te elimineren".
Dit is een van de belangrijke conclusies van de conferentie, omdat de wetenschap briljante doorbraakresultaten krijgt alleen omdat wetenschappers niet lui zijn om jarenlang te zoeken en gegevens te controleren.
