Kometen kunnen lastig zijn. Deze interplanetaire stenen verschijnen vaak vanuit de verste uithoeken van het zonnestelsel en verschijnen onverwacht in near-earth objectenquêtes. Bovendien lijken ze misschien niet eens op kometen, omdat ze diepgevroren zijn en geen eigen kenmerken hebben: coma en staart, geproduceerd door de sublimatie van ijs.
Het is vaak moeilijk om hun grootte te meten tot ze dicht bij onze planeet komen. En soms kunnen ze ons bang maken.
Komeet P / 2016 BA14 werd oorspronkelijk in januari gedetecteerd door de PanSTARRS University Telescope op Hawaï en geïdentificeerd als een asteroïde en werd toen opnieuw geïdentificeerd als een komeet door de telescoop Discovery Channel in het Lowell Observatory in Arizona.
BA14 is om verschillende redenen opmerkelijk, maar is momenteel het meest bekend als de derde komeet in de geschiedenis van de mensheid in de buurt van de flyby. Op 22 maart was BA14 2, 2 miljoen mijl van de aarde verwijderd, het is slechts 9 keer de afstand van de aarde naar de maan. Interessant genoeg vloog het slechts één dag later voorbij de aarde dan een andere komeet, 252P / LINEAR, een bekende komeet, teruggevonden in 2000. De geschatte kernafmetingen van de 252P zijn ongeveer 250 meter (820 voet) breed en de BA14 is ongeveer de helft van die grootte. Vanwege hun nauwe banen denken astronomen dat beide objecten ooit, waarschijnlijk, delen waren van hetzelfde object dat enige tijd geleden was ingestort.
Tijdens een nabije benadering van de aarde vorige week heeft het BA14 NAS Gold Gold-zonnestelsel in de Mojave-woestijn in Californië drie nachten lang observaties van het object uitgevoerd, waarbij de rotatie en ware grootte werden gedetecteerd. Dit stuk oude ijzige ruimterots draait om de 35 - 40 uur rond zijn as en heeft een breedte van 1 km (3000 voet)! Dit is veel meer dan eerder werd gedacht, maar waar komt zo'n grote discrepantie vandaan? Radarbeelden maakten het mogelijk om belangrijke kenmerken op het oppervlak van de komeet te observeren, waardoor wetenschappers de herkomst beter kunnen begrijpen.
"De radarbeelden laten zien dat de komeet een onregelmatige vorm heeft: het ziet eruit als een baksteen aan de ene kant en een peer aan de andere kant", zei Shantanu Naidu, een postdoctorale onderzoeker bij het Jet Propulsion Laboratory van NASA in Pasadena, Californië, die radarobservaties uitvoerde. "We kunnen behoorlijk wat sporen zien in verband met topografische kenmerken, zoals grote vlakke gebieden, kleine depressies en richels op het oppervlak van de kern."
Ondanks het feit dat, wanneer het wordt belicht door zonlicht, heldere staarten van damp verschijnen, zijn de kometen van kernen zelf vaak erg donker - een factor die bijdraagt tot enorme onzekerheid bij het schatten van de grootte van een komeet. Met behulp van NASA's infraroodtelescoop (IRTF) op Mauna Kea, Hawaii, realiseerden sterrenkundigen dat BA14 slechts 3 procent van het zonlicht reflecteert dat erop valt, waardoor de komeetkern "zo donker als vers asfalt" is volgens een persbericht van NASA. .
De extreem lage albedo (reflectiviteit) is de meest waarschijnlijke oorzaak van een aanzienlijke onderschatting van de grootte ervan toen het object voor het eerst werd ontdekt. Astronomische detectie van kometen en asteroïden is afhankelijk van de hoeveelheid licht die wordt gereflecteerd vanaf het oppervlak. Als ze donkerder zijn dan het lijkt, wordt minder licht gereflecteerd en worden schattingen van de grootte onderschat.
En het lijkt erop dat dit precies is wat er met BA14 gebeurde - het extreem donkere oppervlak verborg zijn ware grootte, en alleen wanneer het dichtbij genoeg kwam, slaagden we erin om het oppervlak te scannen met een radar en zijn werkelijke massa te bepalen. Nu zullen astronomen ijverig werken, proberen om beter te begrijpen waar deze komeet vandaan komt en hoe deze zich vormt. Vanuit wetenschappelijk oogpunt zijn diepgaande studies van kometen belangrijk omdat deze objecten direct werden gevormd uit een protoplanetaire schijf, die zich gecondenseerd rond onze zon vóór de vorming van onze aarde meer dan 4 miljard jaar geleden. Kometen zijn de intacte 'tijdcapsules' van ons zonnestelsel die hun ijs verbergen onder een donkere, gerookte laag stof.
Maar met betrekking tot de verdediging van de planeet is de ontdekking van zo'n grote komeet slechts een paar maanden voor zijn nadering van de aarde een alarmerende herinnering aan grote objecten die nog moeten worden ontdekt. We zijn nog nooit in gevaar geweest door deze komeet - zijn baan heeft altijd een breed genoeg gat voor de aarde achtergelaten - tot nu toe, en ik ben BA14 dankbaar dat hij niet dichterbij komt.
