Tijdens de korte vlucht van Rosetta over komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko op 14 februari veroverde het Europese ruimtevaartuig zijn eigen schaduw, omringd door een halo, op de bodem van de komeet.
De foto is gemaakt toen het ruimtevaartuig in lijn was met de zon. Deze confrontatie stelde de wetenschappelijke camera Osiris in staat om een landschap te fotograferen dat geen schaduw had en een uniek zicht bood op de waarnemingen. Tijdens deze foto bevond Rosetta zich op slechts 6 km afstand (3, 7 mijl) van het stoffige oppervlak van de 67P en ving kleine formaties op een komeet op met een resolutie van maximaal 11 centimeter per pixel.
Zoals te zien is in de afbeelding hierboven, heeft de schaduw van de Rosetta een vage rand en bedekt hij eigenlijk een groter gebied dan het ruimtevaartuig zelf. Dit is een gevolg van de geometrische locatie van het ruimtevaartuig ten opzichte van de zon en de komeet. Hoewel de zon op een afstand van meer dan 215 miljoen kilometer ligt, lijkt het een schijf in de lucht die een schemering vormt rond de hoofdschaduw van de Rosetta, waardoor er ongeveer 20 "extra" meters bij komen. Als je op het oppervlak van een komeet stond en naar de zon keek, zou het eruit zien als een klein vliegtuig dat tussen jou en de zon vloog. Hoewel natuurlijk de schaduw van het vliegtuig te klein zou zijn om de zon volledig te blokkeren. Evenzo zal het silhouet van de Rosetta niet groot genoeg zijn om de zon volledig te blokkeren, maar voldoende om een vage schaduw te vormen.
Omdat de zon vlak achter de oppervlakte van de Rosetta is, hebben de rotsen en stenen van de Regolith rond Rosetta vrijwel geen eigen schaduw. Iets verder ziet de aarde er een beetje donkerder uit. Dit komt omdat op dit punt de hoek tussen de lichtstralen en de aarde iets hoger is.
