De Discovery Telescope op Lowell Observatory in Arizona speelt een sleutelrol bij het bepalen van de ware aard van Comet P / 2016 BA14, die op donderdagmorgen de op twee na dichtste komeet in de menselijke geschiedenis zal zijn. Om meer te weten, wendde Discovery News zich tot de sterrenkundige en nabije aarde objectexpert Nick Moscovitz van Lowell Observatory.
Op maandagochtend brulde de komeet 252P / LINEAR over de aarde op een afstand van 3,3 miljoen mijl (14 afstanden tussen de maan en de aarde). Dit markeerde het begin van een ongekend komeetgebeurtenis, die zal worden gevolgd door een fly-through van Komeet P / 2016 BA14 op dinsdag (22 maart) om 07:30 Pacific Daylight Time (10:30 uur EST). BA14 past zelfs nog dichter bij de aarde op een afstand van slechts 2,2. miljoen mijlen (9 afstanden van de maan tot de aarde).
Hoewel er nooit een bedreiging voor de aarde is geweest (kometen waren klein naar onze maatstaven), verdienen deze twee objecten om verschillende redenen aandacht, maar in de eerste plaats benadrukken ze ook de noodzaak van onderzoek. Hiervoor is het nodig om krachtigere observatoria te gebruiken, die deze verschijnselen in meer detail kunnen karakteriseren en laten zien wat er feitelijk is gebeurd.
"De meeste recentelijk ontdekte objecten zijn ontdekt met behulp van surveys die de lucht scannen met relatief kleine (1-2 meter) telescopen," vertelde astronoom Nick Moscovitz aan The Discovery News op Lowell Observatory. "Wanneer u bijvoorbeeld een grote telescoop van het Discovery Channel gebruikt en naar een aantal van deze nieuwe ontdekkingen leidt, kunt u subtiele tekenen van kometenactiviteit ontdekken, zoals de staart of aan wie." De Discovery Channel (DCT) -telescoop bij het Lowell-observatorium is gespecialiseerd in het bestuderen van de kleine lichamen van het zonnestelsel, zoals kometen en asteroïden, die een sleutelrol spelen bij het blootleggen van de ware aard van BA14. Ontdekt in januari door de PanSTARRS-telescoop (Hawaii, Maui Island), werd Comet P / 2016 BA14 oorspronkelijk geïdentificeerd als een asteroïde. Maar zijn baan, opvallend vergelijkbaar met de komeet 252P / LINEAR, zette astronomen ertoe aan om er van dichterbij naar te kijken.
252P / LINEAR is een bekende komeet met een breedte van 250 meter met een vrije baan. Het werd ontdekt tijdens het LINEAR-onderzoek (het Lincoln-laboratorium van Near-Earth Asteroids) in 2000 en sindsdien is het onder zijn toezicht gebleven. Het vinden van een tweede voorwerp dat in een vergelijkbaar traject reed, leek een groot toeval. Dus toen DTC inzoomde op BA14, vond het een zwakke komeetstaart, wat bewijst dat het object een kleine komeet is.
"De meeste van deze nieuw ontdekte objecten laten geen cometaire activiteit zien. Ze behoren tot asteroïden, maar we weten niet hoeveel kometen zich daar verbergen en wachten om ontdekt te worden, "voegde Moskovitts eraan toe.
Naarmate DCT het diafragma vergroot (zodat ze meer dimbare objecten kunnen vastleggen) en een enkele CCD (charge-coupled device) vergroot, kunnen astronomen beelden van buitengewone diffuse functies vastleggen, zoals dunne gasvormige emissies van kleine kometen. Een belangrijke rol wordt ook gespeeld door de ideale locatie van de telescoop: op een donkere plaats in het Coconino National Forest bij Happy Jack, Arizona, op een hoogte van 2360 meter (7740 voet). Volgens Moskowitz nemen telescopen zoals DCT een zeer belangrijke plaats in bij planetaire verdedigingsoperaties. Terwijl krachtige optische telescopen niet gebruiken voor het hemelwacht, heeft DCT een zeer belangrijke missie.
"DCT is niet erg geschikt voor grootschalige ontdekkingen, maar het is een van de beste objecten ter wereld voor het karakteriseren van fysieke eigenschappen," zei hij. Hoewel Moskovitts niet direct betrokken was bij de studie van BA14, concentreerden zijn voornaamste onderzoeksinteresses zich op de karakterisering van bijna-aardobjecten met behulp van DCT. Dit is een poging om kometen en asteroïden te identificeren die in de toekomst een potentieel gevaar kunnen vormen.
Moskowitz geeft aan dat de planetaire verdediging twee fasen omvat: "Ten eerste, de detectie van alle objecten die gevaarlijk kunnen zijn voor de aarde. Ten tweede, het kenmerk van de eigenschappen van mogelijke effecten. We gebruiken DCT om banen te verfijnen, composities te meten, maten en vormen te bepalen en ook asteroïden in de buurt van de aarde te draaien. Dit alles is essentieel voor een beter begrip van de risico's van blootstelling en de uitvoerbaarheid van verschillende strategieën voor impactreductie. "
Verdere observaties van kometen 252P / LINEAR en P / 2016 BA14 met behulp van andere telescopen, zoals de Hubble Space Telescope en NASA's infraroodtelescoop, zullen worden uitgevoerd om hun composities te bestuderen. Dit zal helpen om te begrijpen of ze echt van hetzelfde lichaam komen, zoals hun gesynchroniseerde ontmoetingen met de aarde veronderstellen. Op een bepaald moment in hun verhaal, hebben ze mogelijk tot een enkele komeet behoord, die in twee (of meer) delen opsplitste. Omdat kometen en asteroïden rond de zon draaien, kan zonnestraling deze interplanetaire reizigers ook doen roteren. Uiteindelijk kunnen deze fragiele structuren zichzelf verscheuren. "Ik vind de observaties van bijna-aardobjecten meestal om drie redenen belangrijk," zei Moskowitz. - Ten eerste kunnen deze objecten de aarde zelfs beïnvloeden. We willen ze begrijpen in termen van blootstellingsrisicobeoordeling. Ten tweede zijn sommige near-Earth-objecten gemakkelijker te bereiken in een ruimtevaartuig dan op de maan. Daarom zijn ze ideale kandidaten voor toekomstig robot- en menselijk onderzoek.
Ten derde komen deze objecten vanuit verschillende gebieden van het zonnestelsel naar ons toe en behoren ze tot de belangrijkste lichamen. Door deze objecten te bestuderen, kunnen we dus een dieper begrip krijgen van de formatie en evolutionaire processen in het zonnestelsel. "
