Astronomen zijn er misschien in geslaagd om de oudste ster in het universum te ontdekken. Dit lichaam bestaat bijna uitsluitend uit elementen die door de oerknal zijn vrijgegeven. De ster is 13,5 miljard jaar oud en verwijst naar een ster met een extreem lage massa en een laag metaalgehalte. Voor ons kan een van de eerste sterren van het universum zijn.
De ster lijkt ongebruikelijk omdat hij behoort tot het "dunne schijf" -deel van de Melkweg - de regio van de melkweg waar de zon leeft. De ster is oud, dus er bestond een vermoeden dat deze galactische regio minstens 3 miljard jaar ouder is dan eerder werd gedacht.
Nakhodka bereikt slechts 14% van de zonnemassa en wordt beschouwd als de nieuwe recordhouder van de ster met het kleinste volume zware elementen. De samenstelling van de laatste herinnert Mercurius - de kleinste planeet van het zonnestelsel
Er wordt van uitgegaan dat de eerste sterren na de oerknal volledig moeten bestaan uit waterstof, helium en een kleine hoeveelheid lithium. Toen creëerden ze zwaardere elementen dan helium in de kernen en lieten ze de ruimte vrij tijdens de explosie van supernovae. De volgende generatie sterren kwam uit wolken van materiaal bedekt met nieuwe metalen.
De extreem lage metalliciteit van de vondst suggereert dat in een kosmische stamboom het slechts één generatie verwijderd kan zijn van de oerknal. Interessant is dat de ster in termen van het aantal zware elementen op Mercurius lijkt. Maar de zon verscheen na duizenden generaties langs deze lijn, daarom is het gehalte aan zware elementen gelijk aan 14 kwik. Wetenschappers hebben ongeveer 30 oude ultra-metalen arme sterren gevonden met zonnemassa's. De nieuwe instantie bereikt echter slechts 14% van de massa van de zon. De ster komt een duaal systeem binnen waar objecten rond een gemeenschappelijk punt roteren. Het team merkte een kleine en zwakke tweede ster op. De samenstelling van de primaire ster werd onthuld na onderzoek van het hoge-resolutie optische spectrum van zijn licht. De aanwezigheid of afwezigheid van donkere lijnen in het spectrum helpt bij het vinden van koolstof, zuurstof, waterstof, ijzer, enz. Bovendien hebben astronomen ongewoon gedrag in het stersysteem geïdentificeerd, dat duidde op het bestaan van een neutronenster of een zwart gat. Het was echter mogelijk om alleen een kleinere stellaire buur op te merken.
De massa van de metgezel werd bepaald door de trillingen van de primaire ster te bestuderen. In de jaren negentig. Onderzoekers geloofden dat in de vroegste stadia van de ontwikkeling van het universum, alleen grote sterren konden ontstaan die nooit konden worden waargenomen omdat ze brandstof hadden verbruikt en snel stierven.
In de loop der jaren werden astronomische simulaties echter geavanceerder en begonnen aan te duiden dat in bepaalde situaties de ster uit die periode met een bijzonder lage massa zelfs 13 miljard jaar na de oerknal kan bestaan. De gevonden ster kreeg de naam 2MASS J18082002-5104378.
