De Wright Valley is een van de droge McMurdo-valleien op Antarctica, waar extremofiele cyanobacteriën leven, hypolieten genaamd.
Overlevingsmethoden die worden gebruikt door hypolytische cyanobacteriën onder kwartsrots in terrestrische woestijnen, kunnen erop wijzen hoe het leven van de mens kan overleven.
In de droge valleien van McMurdo (Antarctica) is er geen beweging. De felle zon verlicht de rotsachtige goten, verstopt tussen de met sneeuw bedekte bergen. De vingerafdruk kan tientallen jaren aanhouden, omdat het hier nooit regent. Dit is een van de meest onherbergzame plaatsen op aarde, maar het is belangrijk voor onderzoekers, omdat het de geheimen van het leven in andere werelden kan onthullen.
Het oppervlak van Mars is een koude woestijn, dus onderzoekers zijn op zoek naar deze componenten op aarde om zo'n omgeving en overlevingsomstandigheden te bestuderen. McMerlot Valley is een van de beste opties. Onder kwartsrotsen kun je kleine groepen bacteriën vinden. Dit zijn cyanobacteriën die zonlicht in energie kunnen transformeren. Ze worden hypolieten genoemd en staan er om bekend dat ze zich kunnen aanpassen aan de meest ongeschikte omstandigheden. Wetenschappers hebben monsters genomen van deze bacteriën in woestijnen over de hele wereld. Ze ontdekten dat de omstandigheden in de woestijn vrij variabel zijn, dus in sommige woestijnen gedijen de bacteriën, en in andere doen ze dat niet. In sommige zeldzame extreme neerslag valt bijvoorbeeld, terwijl in andere er een eeuwige nachtmist is.
Hypolytische cyanobacteriën leven in kwartsrotsen die licht doorlaten maar ook beschermen tegen UV-licht. Dankzij fotosynthese zijn deze kleine groene bacteriën de belangrijkste bron van biomassa in de woestijn, waardoor ze de belangrijkste voedselketen van het ecosysteem worden. Als je begrijpt hoe ze onder zulke omstandigheden overleven, kun je begrijpen hoe hetzelfde op andere planeten gebeurt.
Hypolytische cyanobacteriën op kwartsrots in de Namib-woestijn
In verschillende woestijnen hebben wetenschappers 64 politieke groepen verzameld om te begrijpen hoeveel ze zullen verschillen, afhankelijk van de locatie van de woestijn. Dit is een veel voorkomende soort, maar er zijn dominante groepen. Bijvoorbeeld, in koude woestijnen, zoals Tibetaanse en Antarctische gebieden, domineren filamenteuze cyanobacteriën Phormidium.
Phormidium lijkt onder de microscoop op korte spaghetti en is in staat om habitat te exploiteren die fluctueert tussen korte gunstige periodes en lange droge periodes. Ze overleven perfect in de valleien van McMurdo, waar droge, extreem koude periodes veranderen in warmere, natte vanwege het smelten van ijs. Op warme plaatsen komt Chroococcidiopsis vaker voor. Dit is een fotosynthetisch type dat lijkt op groene ballen in een groep. Kan water uit de mist uitstoten en in de schaal absorberen. Hoewel de bacterie geschikt is voor hete woestijnen, kunnen de mechanismen ervan op de rode planeet worden toegepast. Mars kan extreem koud zijn, maar het mist een gemagnetiseerde atmosfeer om zichzelf te beschermen tegen zonnestraling. Dus de strategie van Chroococcidiopsis om vocht te vangen, kan straling besparen.
Wetenschappers zijn van plan de sequentie van het complete genoom van deze cyanobacteriegemeenschappen te bestuderen om unieke genen te vinden die hen in staat stellen levensvatbaar te blijven onder ongunstige omstandigheden.
