Deze topografische kaart van de geprojecteerde weergave van Ceres was een van de foto's gemaakt door NASA's Rassvet-ruimtevaartuig tijdens zijn verblijf in een verre baan in augustus en september 2015.
Recent verkregen kaarten van het oppervlak van Ceres geven nieuwe informatie over de mysterieuze vlekken en rouw met een piramidale vorm.
Nieuwe kaarten van Ceres worden voortdurend afgeleverd aan het NASA Rassvet-ruimtevaartuig. Dit apparaat bevindt zich sinds maart in Ceres. Op kaarten van het oppervlak bedekt met kraters, kun je interessante composities en verhogingen benadrukken. De verschillen tussen Ceres en planeten zoals Mars en Jupiter zijn onmiddellijk zichtbaar.
Op een kaart gefocust op een bergkam, werd bijvoorbeeld een berg gevonden die de piramide dupliceerde. Deze berg stijgt op van het oppervlak van Ceres tot een hoogte van ongeveer 4 mijl (6, 4 km).
Er is nog een geweldige kaart van de Occator-krater (90 km in diameter), met mysterieuze lichtgevende lichtpuntjes erop.
IAU-bevestiging
Deze kleuroppervlaktekaart, gemaakt door het schip van de NASA Dawn-missie, toont de hoogte- en dieptepunten van het reliëf op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Hierop staan speciale labels met de namen van objecten, goedgekeurd door de International Astronomical Union NASA / JPL-.
Het missieteam moet ook een enkele globale kaart van Ceres verzamelen uit alle kaarten. Om dit te doen, zullen alle topografische kaarten worden gebruikt, waaronder de laatste met gemarkeerde namen, die onlangs zijn goedgekeurd door de International Astronomical Union. Alle namen van de objecten in Ceres hebben een agrarisch thema. Een berg die 12 mijl breed is (20 km) wordt bijvoorbeeld Ysolo Mons genoemd, ter ere van het Albanese festival, op de eerste dag van het oogsten van aubergines.
Nieuwe kaarten van Ceres werden actief besproken tijdens de Europese conferentie (EPSC) in Nantes, Frankrijk. De conferentie werd gehouden van 27 september tot 2 oktober. Op conferenties hadden leden van de Dawn-crew het over mysterieuze flitsen die werden opgenomen door een ruimtevaartuig (drie flitsen geladen elektronen). Er wordt aangenomen dat dit te wijten is aan de interactie tussen de dwergplaneet en zonnestraling.
"Deze observatie is heel onverwacht en nu testen we hypothesen," zei de hoofdonderzoeker van het schip Dawn Chris Russell. "Ceres verrast ons, maar toch denk ik dat we de oorzaak van de energie-uitbarstingen van de deeltjes zullen oplossen."
Lage banen
Deze weergave is gemaakt met behulp van afbeeldingen die zijn gemaakt door Dawn's ruimteschip NASA. Het toont een hoge conische berg. De buitenkant beslaat een bereik van ongeveer 5 mijl (8 km) van laagland tot bergtoppen. Blauw is het laagste gebied en bruin is het hoogst.
Dawn studeert nu Ceres vanaf een hoogte van 1470 km (915 mijl). Maar binnenkort zal de sonde in een spiraal naar beneden gaan naar een lagere baan. Hierdoor wordt de afstand tot het oppervlak verkleind tot 375 kilometer.
Dawn zal, zoals verwacht, over 2 maanden naar deze baan gaan, omdat de sonde enige tijd nodig heeft om naar nieuwe posities te manoeuvreren. Daar zal het schip blijven tot het einde van zijn missie, tot medio 2016. De lanceringskosten van de Rassvet-sonde bedroegen $ 466 miljoen De missie van dit apparaat begon in september 2007 met een bezoek aan Vesta en Ceres, de twee grootste objecten in de asteroïdengordel. De diameter van Ceres is ongeveer 590 mijl. Vesta is kleiner in omvang, de diameter is 330 km.
Het schip Dawn bezet de baan van Vesta van juli 2011 tot september 2012, en daarna ging hij naar Ceres. Dawn is de eerste sonde ooit die in een baan om een dwergplaneet kwam en was de eerste die twee objecten buiten het Aarde-Maan-systeem bezocht.
Planetaire bouwstenen
Deze weergave, verkregen met de Dawn Dawn-sonde, is een topografische kaart van de Occator-krater op Ceres. Blauwe kleur geeft de laagste gebieden weer, en bruin de hoogste - de hoogste.
De missie vond veel verschillen tussen Vesta en Ceres, die beide zijn opgebouwd uit planetaire bouwstenen die zijn overgebleven uit de vroege dagen van het zonnestelsel.
"De onregelmatige vorm van kraters op Ceres is vooral interessant, ze lijken op kraters die we op de ijsmaan van Saturnus Rey zagen", zegt Deputy Chief Researcher Carol Raymond
