Sterren van het zonnetype draaien anders, waarbij de evenaar sneller beweegt dan hogere breedtegraden. Blauwe pijlen geven de rotatiesnelheid aan. Er wordt aangenomen dat differentiële rotatie een belangrijk onderdeel is voor de vorming van magnetische activiteit en stervlekken.
Sterren van het zonnestelsel draaien 2,5 maal sneller aan de evenaar dan op hogere breedtegraden. Nieuw onderzoek daagt moderne wetenschap uit over hoe het proces van stellaire rotatie. Tot nu toe hebben onderzoekers weinig informatie over de exacte rotatiemodellen van zonnesterren. Ze wisten alleen dat de evenaar andere breedtegraden te boven ging.
Wetenschappers gebruikten de waarnemingen van Kepler en de studie van geluidsgolven in sterren om nauwkeurig te bepalen hoe objecten van het zonnetype roteren. Dit is een belangrijk punt, want voorheen was dit voor geen enkele wetenschappelijke methode mogelijk. De analyse toonde aan dat dergelijke objecten het principe van zonnerotatie herhalen, waarbij het equatoriale gebied sneller beweegt dan de middelste en de hogere breedtegraden. Er is echter een belangrijk verschil. Feit is dat de evenaar van de zon 10% sneller roteert dan op de middelste breedtegraden, en voor sterren van het type zonne-energie bereikt dit cijfer 2,5 keer sneller. Dit is echt vreemd, omdat modellen hebben aangetoond dat sterren niet bestand moeten zijn tegen een differentiële rotatie van een vergelijkbare omvang. Bewustwording van de differentiële rotatie is niet alleen belangrijk voor het begrijpen van het principe van de ster, maar helpt ook om de magnetische velden ervan te begrijpen. Het is bekend dat ze in de zon grote zonnestormen uitlokken die het werk van ruimtesatellieten verstoren en de elektrische netwerken van de aarde uitschakelen. Wetenschappers zijn het erover eens dat zonnerotatie een cruciale rol speelt bij het genereren van een magnetisch veld, maar de exacte details blijven een mysterie.
