We zijn gewend aan de constante rapporten van astronomen dat de "meest afgelegen", "meest massieve" of "meest actieve" objecten van ons universum open zijn. Maar vandaag kondigden wetenschappers de ontdekking aan van een werkelijk grandioze structuur bestaande uit een ring van sterrenstelsels met een diameter van 5 miljard lichtjaar.
De galactische ring, die werd gedetecteerd door negen geregistreerde gammastraaluitbarstingen of gammastraaluitbarstingen (GRB), is 7 miljard lichtjaren verwijderd van de aarde en bedekt een gebied dat zeventig maal de diameter van de volle maan aan het firmament is. Gamma-ray bursts worden verondersteld te voorkomen wanneer een massieve ster haar bestaan beëindigt. "Na het ontwikkelen van brandstof" explodeert de ster, vormt een zwart gat en straalt een grote hoeveelheid energie uit, in de vorm van gecollimeerde stralen.
Als deze stralen naar de aarde worden gericht, kunnen ze worden gebruikt als bakens om de afstand tot de gammastraaluitbarsting te registreren en de locatie van de nieuwe melkweg te bepalen. Alle geregistreerde gamma-bursts worden gecatalogiseerd onder de naam Gamma-Ray Bursts Online Index.
Astronomen hebben gesuggereerd dat de opgenomen gamma-bursts op de een of andere manier onderling verbonden zijn, omdat negen stralingsbronnen zich praktisch op dezelfde afstand van de aarde bevinden. Met een kans van één tot twintigduizend, kan dit niet het toevallige verschijnen van gammastraling in de ruimte zijn. Allemaal zijn ze geassocieerd met de galactische ring - waarvan de structuur niet is ingebed in het bestaande kosmologische model. "Als de ring een echte ruimtelijke structuur is, wordt deze hoogstwaarschijnlijk door zijn vliegtuig naar ons ingezet, omdat de afstanden tussen de GRB te klein zijn ten opzichte van het midden van dit object", zei Laos Balos van het Konkole Observatorium in Boedapest. "De ring kan ook een normale projectie van een bol zijn, waarbij alle gammastraling optrad gedurende een periode van 250 miljoen jaar, wat een te kort tijdsinterval is in vergelijking met de leeftijd van het heelal."
Maar wat zou de reden kunnen zijn voor de creatie van een bol van 5 miljard lichtjaar? Gebaseerd op de theorieën van de meeste kosmologische modellen, zou er in het heelal een ongeveer uniforme verdeling van materie moeten zijn, over de hele enorme ruimte. Op basis van het 'Kosmologische Principaal' kunnen structuren niet bestaan in een ruimte van meer dan 1,2 miljard lichtjaren. Maar de groeiende lijst van ontdekkingen in de studie van de ruimte geeft aan dat een cijfer van 1,2 miljard lichtjaren niet de limiet is voor het universum. In 2013 ontdekten astronomen op basis van de verkregen GRB een ruimtestructuur van 10 miljard lichtjaar. En de laatste ontdekking - de ring van sterrenstelsels - is niet de grootste. Desondanks is de gedetecteerde galactische ring vijf keer de ingestelde limiet, een extreem grote anomalie die niet onderhevig is aan enige standaardisatie. Maar wat zou de oorzaak van GRB-straling direct in de ring kunnen zijn? Een van de ideeën concentreert zich op de hypothese van een grootschalige structuur van het heelal, waar een cluster van sterrenstelsels een netwerkovereenkomst heeft, geconcentreerd rond een zwarte kwestie. In de "gaten" van dit netwerk zijn holtes - ruimtes in de ruimte waarin helemaal geen sprake is. De grootste holtes worden 'supervoids' genoemd. Maar de gevonden nieuwe structuur overschaduwt alle bekende "superleegte". "Als we gelijk hebben, is dit galactische ringvormige cluster in tegenspraak met de bestaande theorie over het model van het universum." Deze enorme verrassing die we ontdekten is nog steeds niet volledig begrepen, noch de oorsprong noch het bestaan ervan, "voegde Balash eraan toe.
Dus wat gebeurt er met het "Kosmologisch Principaal" is niet waar? Het intrigeert absoluut ruimteverkenners.
