Artistieke interpretatie van het hart van een quasar
In ons universum zijn er grootschalige sterrenstelsels gevuld met uitgestorven sterren. Maar 12 miljard jaar geleden was het een actief gebied. Waarom zijn ze dode zones geworden?
Wetenschappers bieden een nieuwe aanwijzing om dit probleem op te lossen en wijzen op quasars. Dit zijn krachtige energiebronnen die van invloed kunnen zijn op het galactische vermogen om nieuwe objecten te vormen.
Over quasars en superzware zwarte gaten zijn te weinig gegevens verzameld, maar er kan worden verondersteld dat ze een grote invloed hebben op het milieu. Om dit te doen, volgden de onderzoekers de quasars binnen de vier actieve sterrenstelsels.
Vanwege hun energie, duwen quasars constant gassen en stof uit sterrenstelsels, dat wil zeggen, ze ontnemen sterren aan materialen voor hun vorming. Op stoffige plaatsen zijn ze moeilijk te detecteren omdat deeltjes licht blokkeren. Maar ons onvermogen om ze te vinden, zegt niet dat ze er niet zijn. Het team gebruikte de ALMA-array in 2016 om quasars te zoeken en vergeleek de gegevens vervolgens met de indicatoren van andere telescopen (ze gebruikten alle variëteiten). Alle gegevens bevestigden de aanwezigheid van sommige objecten. Waarom zijn deze exemplaren zichtbaar?
Er wordt aangenomen dat er in elke melkweg een "schone plek" is waar het licht van de quasar erin slaagt te ontsnappen naar onze lenzen. Natuurlijk is de exacte vorm en het type moeilijk te bepalen, omdat zelfs ALMA tot nu toe niet kan turen. Maar men gelooft dat dergelijke sterrenstelsels zich kunnen vormen in de vorm van een donut.
Dus we zien de meeste quasars niet, omdat ze naar ons toe zijn gedraaid met een stoffige kant en verborgen. Maar de aanwezigheid van de gevonden vier geeft aan dat er een groot aantal van hen in het universum zijn.
