Wetenschappers hebben opnieuw gekeken naar het belang van waterstofatomen in de vorming van nieuwe sterren. Er wordt aangenomen dat alleen deze moleculen betrokken zijn bij nucleatie. Nieuwe gegevens laten zien dat er meer waterstofatomen zijn dan moleculen in jonge sterrenstelsels.
Nieuwe sterren verschijnen in de stof- en gaswolken die zich op het grondgebied van de meeste sterrenstelsels bevinden. De Melkweg produceert één ster per jaar.
In het dichtstbijzijnde lokale heelal woont ongeveer 70% van de gasvormige waterstof in individuele atomen en de rest in moleculen. Wetenschappers geloofden dat ze met observaties op afstand grootschalige waterstofconcentratie en een geleidelijke overgang naar dominantie zouden tegenkomen. In werkelijkheid verzadigden waterstofatomen het grootste deel van het gas van jonge sterrenstelsels.
Dit werkt zelfs voor sterrenstelsels die 7 miljard jaar na de Big Bang (kosmische middag) verschenen, toen de snelheid van stervorming een maximum bereikte. Het lijkt erop dat dergelijke volumes niet vergelijkbaar zijn met de hoeveelheid koud atoomgas. Helaas is het nog niet mogelijk om de waterstofatomen op grote afstanden te verifiëren. Maar de onderzoekers vonden een galactische populatie die 3 miljard jaar jonger is dan die van ons, met gasvolumes die lijken op de kosmische middag van de melkweg. Ondanks de aanwezigheid van 10 miljard zonnemassa's van moleculair gas, zijn ze ook rijk aan atomaire waterstof. En de balans is bijna hetzelfde als in de Melkweg.
Het Aresibo Observatorium en ALMA werden gebruikt voor de studie. De resultaten suggereren dat onderzoekers de indicatoren van atomair waterstof zelfs bij dergelijke grootschalige sterrenstelsels niet kunnen verwaarlozen. Meer verbeterde prestaties zullen mogelijk zijn met de komst van nieuwe radiotelescopen.
