Onderzoekers geloven dat de twee enorme ondergrondse kraters die begraven liggen onder het centrale deel van Australië, de littekens zijn van de grootste en meest krachtige impact van een asteroïde op aarde. Het lijkt erop dat het werd veroorzaakt door een enorme asteroïde die in tweeën splitste en de aarde raakte met een ongelooflijk krachtige dubbele slag.
Gelegen op een diepte van 30 kilometer in de rots, die ongeveer 300 - 600 miljoen jaar oud is, wordt de dubbele krater begraven onder vele lagen van geologische processen, maar heeft nog steeds zijn sporen achtergelaten in de aardkorst. Het beslaat een uitgestrekt gebied van 400 kilometer (250 mijl) breed in het Warburton-bekken in Centraal-Australië.
"Twee asteroïden hadden meer dan 10 kilometer breed moeten zijn", zegt Andrew Glikson van de Australian School of National University of Archaeology and Anthropology.
Vergeleken met de beroemde Chiccoolub-krater op het schiereiland Yucatan in Mexico, waarvan wordt aangenomen dat hij verantwoordelijk is voor het uitsterven van dinosaurussen ongeveer 66 miljoen jaar geleden, is deze inslagkrater gewoon enorm. De Crater Chicxulub heeft een diameter van 180 kilometer (110 mijl) en werd veroorzaakt door een enkele asteroïde met een diameter van 10 kilometer. De impactzone in het Warburton Basin is twee keer zo groot. De ontdekking vond plaats toen een geothermisch onderzoeksproject monsters nam van gesteente uit Zuid-Australië en het Northern Territory, dat in glas veranderde, wat een teken is van een oude krachtige slag. Maar alleen een herhaalde studie uitgevoerd door het Glixon-team maakte het mogelijk om de mate van invloed te realiseren.
Magnetische modellering van de aardkorst in dit gebied toonde een zwelling rijk aan ijzer en magnesium. Deze uitsteeksels, afkomstig van de mantel van de aarde (een dikke laag rots die de kern van de korst scheidt), zijn oude kneuzingen op de aarde, achtergelaten als gevolg van een catastrofaal effect.
Hoewel het bewijs van enorme invloed voor de hand liggend lijkt, blijven er enkele geheimen over.
Als gevolg van blootstelling aan Chicxulub, werd een enorme hoeveelheid vuilnis in de atmosfeer vrijgelaten en over de hele wereld geveegd, waarbij het oppervlak bedekt werd met een laag sediment. Rotsen die 66 miljoen jaar oud zijn, bevatten dit materiaal.
Maar er is geen spoor van neerslag in de rotsen, waarvan de leeftijd overeenkomt met 300 miljoen jaar. Bovendien vonden de onderzoekers geen tekenen van uitsterven van de fauna van die tijd.
"We hebben vermoedens dat de botsing veel eerder plaatsvond dan 300 miljoen jaar geleden," voegde Glikson eraan toe.
