Analyse van de meteorieten van Mars onthulde nieuwe gegevens over de vulkaan en wees zelfs naar het punt waar fragmenten aankwamen. Geologen hebben geavanceerde massaspectrometrische technieken toegepast om meer te weten te komen over de oorsprong van 6 meteorieten. Ze worden "nahlity" genoemd - onderdeel van de Martiaanse locatie, verwoest door een klap 11 miljoen jaar geleden.
Nakhlite meteorieten worden beschouwd als de tweede meest voorkomende soorten fragmenten van de Rode Planeet. Drie daarvan werden gevonden op Antarctica en de rest - de VS, Noordwest-Afrika en Egypte. Uit de gegevens blijkt dat de vulkaan in 90 miljoen jaar minstens vier keer was geactiveerd.
Mars heeft de grootste vulkanen in het systeem, waaronder de 21 kilometer lange berg Olympus met een lengte van 600 km. Gewoonlijk worden hun indrukwekkende parameters verklaard door de afwezigheid van tektonische activiteit.
De nieuwe analyse is gebaseerd op methoden om radio-isotopen te dateren. Dit is de eerste gedetailleerde beoordeling van de groei van Mars vulkanen op basis van meteorieten. Vroege informatie toonde aan dat de Nakhlite-meteorieten vulkanische rotsen zijn, wat betekent dat ze ideale monsters zijn voor het bestuderen van Marsvulkanen. Met het meten van de invloed van kosmogene straling, ontdekten wetenschappers hoe lang de meteorieten in de ruimte hebben doorgebracht voordat ze op de aarde vielen. Het bleek dat ze 11 miljoen jaar geleden werden gegooid. Vervolgens namen de onderzoekers de leeftijd aan. De massaspectrometer mat de hoeveelheid argon, wat hielp om te begrijpen hoeveel tijd verstreken was sinds de uitbarsting.
Uit de gegevens bleek dat caches meer dan 90 miljoen jaar in een van de vier uitbarstingen voorkwamen. Dit is een langetermijnactiviteit voor vulkanen, vooral in vergelijking met aardse. Maar dit zijn slechts voorlopige cijfers, omdat ze een klein beetje stenen weggooiden, wat betekent dat de vulkaan veel langer zou moeten functioneren.
Het bleek ook de voorgestelde locaties voor het zoeken naar kandidaten te beperken. De keuze viel op een krater op 900 km van de top van de berg Elysium met een hoogte van 12,6 km. De krater strekt zich uit over een breedte van 6,5 km, en in de buurt daarvan zijn fragmenten van fragmenten bewaard gebleven. Nieuwe gegevens mogen de geschiedenis van de Nakhlite-meteorieten toevoegen.
