Asteroïde aanvallen zijn slecht nieuws voor alle levende wezens.
Aarde en de maan zijn verbonden, vooral als het gaat om de dreiging van een asteroïde aanval. De nieuwe studie vond dat het creëren van relatief grote kratersstakingen even vaak gebeurde in beide werelden. Om preciezer te zijn, ze zijn ongeveer 290 miljoen jaar geleden verschenen.
In de ruimte bewegen de maan en de aarde bijna op hetzelfde niveau. Dat wil zeggen, beide objecten zouden ongeveer hetzelfde aantal effecten van meteorieten moeten ontvangen. Maar er wordt algemeen aangenomen dat aardse erosie, die afwezig is op de maan, opmerkelijke kraters wist en alle kleintjes elimineert.
De onderzoekers besloten de kraters op de maan zorgvuldig te bestuderen en de frequentie te bepalen voor exemplaren van 10 kilometer, in vergelijking met de terrestrische situatie.
Maan en zijn grote kraters Wetenschappers hebben een opvallend toeval gevonden in beide werelden, met het argument dat erosie niet zo verwoestend is voor kraters als eerder werd gedacht. Bovendien was het mogelijk om een verrassing tegen te komen. Ongeveer 290 miljoen jaar geleden steeg de frequentie van de impact die grote kraters veroorzaakte met ongeveer 2,6 keer in vergelijking met de vorige 700 miljoen jaar.
Wat betekent dit? Er wordt verondersteld dat een van de grote objecten in de asteroïdengordel is ingestort, waardoor regen van fragmenten het binnenste zonnestelsel binnendrong. Deze stroom kan het aardse leven sterk beïnvloeden. Misschien raakte het zelfs een gebeurtenis die ervoor zorgde dat dinosaurussen 65 miljoen jaar geleden stierven. Het is moeilijk om te zeggen dat het deze stroom was die de massale uitsterving veroorzaakte, maar het moest op de een of andere manier onze planeet beïnvloeden. Verder onderzoek zal meer informatie opleveren.
