Wanneer de planeet in ontwikkeling is, groeien ze uit de wolken van gas en stof rond de ster. Het is echter een moeilijke taak om door dit dichte gebied te dringen om de planeten te zien of om te zien of er planeten buiten dit stof zijn.
Volgens een nieuwe studie kunnen echter enkele spiraalvormige formaties in het stof wijzen op planeten die in het medium drijven.
Wetenschappers observeren de protoplanetaire schijf rond de ster MWC 758 met behulp van de Very Large Telescope, abbr. VLT. Het is 1,7 meer massief dan de onze zon en is 8 miljoen jaar oud - een tiener in vergelijking met 4,5 miljard jaar van de zon. De planeet is, zoals wetenschappers geloven, vijf keer verder buiten de spiraalarmen dan de afstand van de zon tot Neptunus.
Afbeelding van de protoplanetaire schijf rond de jonge ster MWC 758, gemaakt door de Very Large Telescope. Spiraalvormige armen strekken zich uit over meer dan 10 miljard mijlen - drie keer de diameter van de baan van Neptunus.
"Ons model met een planeet die 10 keer zo groot is als Jupiter is het best om het gedrag van spiraalarmen te verklaren," schreef hoofdauteur Jobin Dun van het nationale laboratorium Lawrence Berkeley en de universiteit van Californië. "Bovendien is het redelijk om te geloven dat gigantische planeten worden gevormd in een dergelijk jong systeem. Exoplaneten met zo'n enorme massa zijn al gevonden rond andere (meer volwassen) sterren, bijvoorbeeld HR 8799." "Het identificeren van deze exoplaneten is een moeilijke taak, je moet in staat zijn om hele fijne details te zien die alleen kunnen verschillen met de Hubble Space Telescope of verschillende grond 8-meter telescopen," zei Dun. "Erger nog, het licht van de ster kan de details in de schijf verstoren." Adaptieve optica op aarde kan hier van helpen, maar de Hubble Space Telescope heeft dit systeem gewoon niet. "
De James Webb Space Telescope, die in 2018 wordt gelanceerd, is in staat om het licht van een ster te blokkeren en is mogelijk beter in staat om deze functies te zien dan Hubble. Het probleem is echter dat het beeld wordt vastgelegd op langere lichtgolven dan de Hubble en op de grond gebaseerde telescopen, waardoor het beeld waziger wordt.
"Zonder een gedetailleerde simulatie van de voorspelde prestaties van de telescoop van James Webb uit te voeren, kunnen we alleen tot nu toe voorspellen," voegde hij eraan toe. "Maar als we konden kijken naar systemen met oude sterren die Kepler al had bestudeerd, zouden we meer over de geschiedenis van de oudere sterren kunnen leren."
De vorm van de mouwen vertelt ons over de massa van de planeet, die naar schatting ongeveer 10 keer groter is dan die van Jupiter. Een planeet met een kleinere massa zou te zwak zijn om de vorm te vormen die we zien. Dun geeft toe dat er wat onzekerheid is in de berekeningen en dat de planeet een iets andere massa heeft. Dit soort onderzoek is goed toepasbaar voor sterren met een leeftijd van enkele miljoenen jaren en die nog steeds een protoplanetaire schijf hebben. Sterren die meer dan 10 miljoen jaar oud zijn, dispergeren het gas in de schijf. Dus deze structuren verdwijnen.
Het onderzoek zal op 5 augustus in de Astrophysical Journal Letters worden gepubliceerd.
