Bewijs verzameld door NASA's ruimtetelescoop heeft het bestaan van de mysterieuze planeet X weerlegd.
De hypothetische wereld, die rond de zon voorbij de baan van Pluto kon draaien, inspireerde velen tot de doomsday-theorie. Aan de vooravond van het langverwachte einde van de wereld op 21 december 2012 moest Planet X ingrijpen om het interne evenwicht in het zonnestelsel te verstoren en een zwaartekrachtchaos te veroorzaken. Volgens andere profetieën zou de mysterieuze planeet X eigenlijk de fictieve "Nibiru" -planeet kunnen zijn die bewoond wordt door de Annunaki, een buitenaards ras dat gretig is om de aarde te grijpen.
15 maanden later weten we allemaal heel goed dat de invasie van buitenaardse wezens niet is gebeurd - blijkbaar hebben we gewonnen.
Al deze onzin over het einde van de wereld is complete onzin, maar de zoektocht naar 'Planet X' heeft eigenlijk wetenschappelijke wortels. In het midden en het einde van de 19e eeuw volgden astronomen de zwaartekrachtverstoringen van de gasreuzen in een poging de mysterieuze wereld op te sporen in de uiterste grenzen van het zonnestelsel. Deze hypothetisch massieve planeet werd "Planet X" genoemd. Deze fascinerende zoektocht naar de mysterieuze planeet eindigde echter na de ontdekking van het kleine Pluto in 1930. Omdat astronomen geen zwaartekrachtspotentieel hadden om zwaartekrachtverstoringen te verklaren, beseften astronomen dat Pluto niet de planeet X was waarnaar ze op zoek waren geweest. Nadat hij zich realiseerde dat de zwaartekrachtstoornissen die eerder werden waargenomen, veroorzaakt werden door waarnemingsfouten, werd Planet X een legende. Het idee dat de zon een stellaire partner in het zonnestelsel zou kunnen hebben, werd ook onderzocht.
Sommige eigenaardigheden in het buitenste zonnestelsel gaven astronomen een reden om te speculeren, maar wat als er iets massaal zou kunnen schuilen? Een van de bewijzen van deze hypothese is de periodieke val van voorwerpen uit de Kuipergordel in het gebied achter Pluto. De geologische kroniek suggereert dat er een patroon is in de massa-extinctie op aarde in verband met de val van kometen. Misschien veroorzaakt de baan van een afgelegen lichaam een mislukking in de uniforme beweging van kometen op een cyclische basis?
"Het buitenste zonnestelsel bevat waarschijnlijk geen grote gasreus of een dwergster", zegt Kevin Ljugman van het Exoplanet Center en de Residential Worlds van de University of Pennsylvania.
Lyugman en zijn team analyseerden de gegevens die waren verkregen met de WISE-camera die was geïnstalleerd aan boord van de Hubble-ruimtetelescoop, die van 2010 tot 2011 een gedetailleerd infraroodonderzoek van de hele lucht uitvoerde. Als daar iets groots was verborgen, dan zou WISE het gemakkelijk opmerken. Maar helaas gebeurde dit niet.
Volgens een persbericht van NASA: "Er is geen object, de grootte van een Saturnus of groter, gelegen op een afstand van 10.000 astronomische eenheden en een voorwerp, ter grootte van een Jupiter of meer, gelegen op een afstand van meer dan 26.000 astronomische eenheden." Herinner dat een astronomische eenheid 93 miljoen mijl is en Pluto op een afstand van ongeveer 40 a. e. van de zon. De zoektocht naar Planet X is echter nooit een prioriteit geweest voor WISE. De belangrijkste studie onthulde 3525 sterren en bruine dwergen binnen 500 lichtjaar van de zon. Op kosmische schaal bevinden deze objecten zich recht voor onze galactische drempel.
Tijdens zijn hoofdmissie kon WISE twee volledige infrarood-hemelscans uitvoeren met een interval van zes maanden. Door de positie van objecten in twee scans te vergelijken, kunnen astronomen de verschuivingen van bepaalde objecten bepalen. Dit moment staat bekend als het parallax-effect en is een waardevol hulpmiddel voor astronomen.
