Duitse wetenschappers zeggen dat het Rosetta-schip erin slaagde de ontbrekende schakel te vinden in het proces van planetaire vorming. Nieuw onderzoek heeft geprobeerd de details van de komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko te begrijpen, die meer dan 4,5 miljard jaar geleden werd gemaakt.
Het belangrijkste doel van Missy Rosetta was om het evolutionaire pad van ons systeem te begrijpen. De gegevens van het apparaat en de Fila-sonde toonden aan dat slechts één model in staat is om observaties te verklaren. De komeet bestaat uit stofkiezels met een bereik van millimeters tot centimeters. Dit betekent dat stofkiezels zo sterk in de zonne-nevel zijn geconcentreerd dat totale zwaartekracht uiteindelijk tot instorting zal leiden. Dit proces is een kloof tussen de vorming van stofkiezels (de bouwstenen van de planeten) en de zwaartekrachtsgroei van planetesimalen. In dit mechanisme vallen stofverbindingen niet in, zoals het lijkt, maar versmelten tot een groter hemellichaam met een grote aantrekkingskracht. In feite is dit het stadium van opkomst van kometen.
Door de kleine massa van 67P slaagden de kiezels erin om te overleven tot op de dag van vandaag, wat de hypothese bevestigde. Het model van de vorming van steentjes en ineenstorting is in staat om de vele waarneembare eigenschappen van komeet 67P (hoge porositeit en uitgeworpen gas) te verklaren.
