Astronomen maakten een telling van verre spiraalvormige sterrenstelsels om te begrijpen hoe onze Melkweg eruit zag in het verre verleden, en ook om enkele geheimen van de evolutie van ons zonnestelsel te onthullen.
Door de bijna 2000 spiraalvormige sterrenstelsels te verkennen die kunnen worden waargenomen door de Hubble-ruimtetelescoop en andere ruimte- en grondtelescopen met eigenschappen die vergelijkbaar zijn met de Melkweg, ontvingen we niet alleen waardevolle informatie over hoe ons sterrenstelsel er in het verleden uitzag, maar ook dat onze De zon is blijkbaar laat gevormd.
In de toekomst willen wetenschappers nog dieper in het universum kijken. Als we een sterrenstelsel bestudeeren op een afstand van 1.000.000.000 lichtjaren, kijken we naar het heelal, dat 1.000.000.000 jaar jonger is dan het nu is. Dus, als we sterrenstelsels bestuderen die zich op verschillende afstanden van ons bevinden, kunnen we observeren hoe ons sterrenstelsel evolueerde.
"Deze studie zal ons helpen begrijpen hoe de Melkweg in het verleden was," zei Casey Papovich van Texas A & M University College Station, die de hoofdauteur is van de studie die op 9 april in The Astrophysical Journal is verschenen. "Het laat zien dat deze sterrenstelsels de afgelopen 10 miljard jaar grote veranderingen in de sterrenmassa hebben ondergaan, wat de theorie van hun groei bevestigt, en de grootste toename van de stellaire massa vond plaats in de eerste 5 miljard jaar." Onze zon begon zich echter pas ongeveer 5 miljard jaar geleden te vormen. Dit betekent dat onze ster werd gevormd toen de piek van de sterfdatum in de Melkweg al voorbij was. Natuurlijk is dit niet zo erg, en het kan zelfs een sleutelfactor worden waarom ons sterrenstelsel een rijke verscheidenheid aan planeten en chemische elementen heeft.
Terwijl onze zon begon te vormen, waren verschillende generaties sterren al veranderd, waarvan sommigen als supernova stierven. Supernovae, in combinatie met andere stellaire processen, vormde elementen die zwaarder waren dan waterstof en helium - elementen die nodig zijn om metaalrijke sterren te vormen en als gevolg daarvan rotsachtige werelden die om hen heen draaien.
In aanvulling op het bovenstaande bevestigt deze studie onze kennis van hoe spiraalvormige sterrenstelsels worden gevormd.
