De afbeelding toont de positie van de Voyager-1 en Voyager-2 ruimtesondes ten opzichte van de heliosfeer - een beschermende bel gecreëerd door de zon, die door de baan van Pluto gaat. Voyager 1 doorkruiste de heliopause en de rand van de heliosfeer in 2012. Voyager 2 bevindt zich nog steeds in het buitenste deel van de heliosfeer.
NASA's Voyager 2-sonde nadert nu de interstellaire ruimte. Het apparaat registreert een toename in het niveau van kosmische straling die buiten het zonnestelsel komt. Voyager-2-satelliet werd gelanceerd in 1977 en scheidt met 17,7 miljard km van onze planeet, die 118 keer langer is dan de afstand tussen de aarde en de zon.
Sinds 2007 beweegt de sonde door de bovenste laag van de heliosfeer - een gigantische luchtbel rond de zon en planeten, waarin zonnemateriaal en magnetische velden domineren. Voyager-onderzoekers zorgden ervoor dat het ruimtevaartuig de buitenste grens van de heliosfeer bereikte (heliopauze). Zodra Voyager-2 deze taak uitvoert, wordt het het tweede ruimtevoorwerp op aarde dat zich na Voyager-1 in de interstellaire ruimte bevindt. Aan het einde van augustus, mat het kosmische straal systeem op het schip een 5% toename in de stralingssnelheid ten opzichte van het begin van de maand. Het apparaat met lage energie van geladen deeltjes ving vergelijkbare indicatoren. Kosmische straling - snel bewegende deeltjes die buiten het zonnestelsel binnenkomen. Sommige worden geblokkeerd door de heliosfeer, dus verwacht het team dat de indicatoren zullen groeien naarmate de heliosfeer nadert en kruist.
In mei 2012 ving Voyager 1 de snelheid van kosmische straling op. Dit gebeurde 3 maanden voordat het schip de heliopauze passeerde en in de interstellaire ruimte was. Maar de teamleden merken op dat deze indicator geen definitief teken is van voorbereiding op de passage door de heliopauze. Voyager 2 bevindt zich op een ander punt op de helioschema dan Voyager 1, wat betekent dat de tijdschaal kan variëren.
Het is ook belangrijk dat Voyager-2 de heliopauze benaderde 6 jaar na Voyager-1, omdat de heliopauze tijdens de 11-jarige cyclus van zonneactiviteit (coronale massa-ejecties) beweegt.
