Na een jaar van speculatie sinds de NASA Dawn-missie in een baan rond de dwergplaneet Ceres arriveerde, naderen we het antwoord, dat mysterieuze lichtpuntjes veroorzaakt in de beroemde Occator-krater.
"Voordat Dawn zijn intensieve observaties van Ceres vorig jaar begon, leek de Occator Crater op één groot helder gebied," zei Ralph Jaumann, een planetoloog en deelnemer aan het Dawn Program van het Duitse Aerospace Center (DLR) in Berlijn . "Nu, bij nadere inspectie, kunnen we de complexe functies zien die nieuwe geheimen bieden om te verkennen."
Deze verbeterde kleurenweergave (hierboven afgebeeld), getoond op de 47e jaarlijkse wetenschappelijke conferentie van de maan en planeten in Woodlands, Texas, presenteert op dinsdag verrassend gedetailleerde observatie van de koepelvormige structuur binnen de 57-mijl-kraterzone. De koepel bevindt zich in een put met gladde muren en vertoont fouten en is omgeven door witte gevlekte trossen.
Deze hoge resolutie foto's van de beroemde regio werden gemaakt toen Dawn een lage orbitale kartering uitvoerde binnen 240 mijl van het oppervlak van een kleine wereld.
"De complexe oppervlaktegeometrie van de krater suggereert geologische activiteit in het recente verleden, maar we zullen gedetailleerde geologische kartering van de krater moeten uitvoeren om zijn vormingshypothesen te testen," zei Jaumann.
Global Ceres-oppervlaktekaart in kleur
Verder onderzoek is nodig om volledig te begrijpen wat interne mechanismen verklaren voor de vreemde geologie van Occator, maar uit bestaande waarnemingen blijkt dat de koepelvormige structuur blijkbaar van vulkanische oorsprong is. Als dit wordt bevestigd, is dit echter een heel ander type vulkaan dan wat we op aarde kennen.
Lang voordat Dawn in de baan van Ceres kwam, was het bekend dat Ceres, die zich bevindt in de gordel van asteroïden tussen de banen van Mars en Jupiter, aanzienlijke hoeveelheden water in de bovenste lagen van het oppervlak heeft. Lichte vlekken werden ook waargenomen in de Occator-krater, wat leidde tot de suggestie dat de geologie van Ceres wordt aangedreven door cryovolcanics. Ervan uitgaande dat aanzienlijke hoeveelheden vluchtige bestanddelen (ijs) binnen Ceres zachtjes worden verwarmd door de binnenkant van een dwergplaneet, kunnen deze chemicaliën door de oppervlaktelagen worden losgebarsten. In de loop van de tijd kunnen zich een koepel, scheuren en een korst vormen.
Deze bevinding houdt verband met andere recente ontdekkingen bij Ceres. Allereerst zijn kraterafmetingen kleiner dan je zou verwachten voor zo'n oud lichaam; misschien zijn de huidige processen, zoals ijskristal-kancanisme, het oppervlak van Ceres voortdurend aan het verjongen. Bovendien vertoonden op de grond gebaseerde waarnemingen van heldere vlekken dagelijkse variaties.
Over andere bevindingen, samengevat tijdens de bijeenkomst van dinsdag, zei een planetoloog dat het NASA VIR-instrument water vond in de 6-mijlszone van de jonge Oxo-krater op het noordelijk halfrond van Ceres. Bovendien heeft de dwergplaneet een rijke verscheidenheid aan minerale stoffen over het oppervlak. VIR-analyse op een andere krater genaamd Haulani toonde een geheel andere materiaalsamenstelling onder het oppervlak. "De verscheidenheid aan materialen suggereert dat er een gemengde laag onder zit, of dat de bombardementen de eigenschappen van de materialen hebben veranderd", zegt Maria Cristina de Sanctis, een vooraanstaand wetenschapper bij VIR, van het National Institute of Astrophysics, Rome. Natuurlijk was Ceres niet het eerste lichaam in de asteroïdengordel dat Dawn bezocht. Het ruimtevaartuig bracht ook 14 maanden door in 2011-2012 in een baan rond de massale West-asteroïde, waardoor de wetenschappers van de missie directe vergelijkingen konden maken tussen de twee lichamen.
"We zijn verheugd om deze prachtige nieuwe beelden, vooral Occator, te onthullen die de complexiteit illustreren van de processen die het oppervlak van Ceres vormen," zei Carol Raymond, adjunct-hoofdonderzoeker van de Dawn Dawn-missie bij het Passenger Movement Laboratory van de NASA, Pasadena, Californië. "Nu we de mysterieuze lichtpuntjes, oppervlaktemineralen en hoge-resolutie morfologie van Ceres kunnen zien, zijn we druk bezig om uit te vinden welke processen deze unieke dwergplaneet hebben gevormd." Door Ceres met Vesta te vergelijken, zullen we een nieuw begrip van het vroege zonnestelsel vormen. "
