Met behulp van de ESA XMM-Newton Space Telescope konden onderzoekers de symbiotische ster AG Pegasus na het einde van de flits in 2015 observeren. Pegasus AG (HD 207757) is een duaal systeem dat wordt voorgesteld door een rode reus en een witte dwerg. Het is geclassificeerd als een symbiotische nieuwe als gevolg van een trage nieuw-achtige uitbraak. De eerste uitbraak werd geregistreerd in het midden van de 19e eeuw, en de laatste in 2015.
AG Pegasus werd herhaaldelijk waargenomen in röntgenfoto's. Maar de discrepantie in de resultaten van onderzoek naar de eigenschappen van röntgenstralen toonde aan dat verdere beoordelingen nodig zijn om meer accurate karakteristieken te bepalen. Daarom hebben wetenschappers in november 2017 de XMM-Newton-telescoop gebruikt om de nieuwe na de laatste flits te bestuderen.
Het originele beeld van AG Pegasus van EPIC-MOS1 (0,2-10 keV) in de energieband met spectrale extractieregio's. Het oorspronkelijke spectrum werd uit de centrale cirkel gehaald en het achtergrondspectrum werd uit de aangrenzende ringvormige ruimte geëxtraheerd. Het omcirkelde plusteken geeft de optische locatie van Pegasus AG (SIMBAD) Astronomen melden dat XMM-Newton-waarnemingen betere informatie hebben verschaft dan eerdere röntgenopnames van de Swift- en ROSAT-ruimtetelescopen. Met de nieuwe informatie konden de kenmerken van de röntgenstralen van Pegasus AG beter worden beperkt. Het blijkt dat deze stralen begiftigd zijn met thermische oorsprong en dat bijna alle bronberekeningen zich bevinden bij energieën van meer dan 2,0 keV. Dit betekent dat de ster zich in een staat bevindt na de explosie en tot de klasse van beta-röntgenbronnen van symbiotische sterren behoort.
Ook hebben de beoordelingen geen kortetermijnvariabiliteit van röntgenstralen aan het licht gebracht. Dit suggereert dat röntgenstralen en UV-stralen in Pegasus AG afkomstig zijn uit verschillende delen van het binaire systeem en onderworpen zijn aan verschillende formatiemechanismen. Er wordt verondersteld dat röntgenstraling wordt veroorzaakt door tegengestelde stellaire winden in een binair systeem. Maar het is noodzakelijk om extra waarnemingen in andere spectrale gebieden uit te voeren om deze theorie te bevestigen.
