Inactieve permafrost in het zuidpoolgebied vond inactieve microben die een doorbraak konden betekenen in het zoeken naar leven in vergelijkbare gebieden van Mars.
Een groep onderzoekers testte microbiële activiteit die geen resultaten produceerde bij temperaturen onder het vriespunt in een regio genaamd de University Valley, gelegen in de Dry Valleys van McMurdo Antarctica. Op sommige plaatsen met temperaturen net boven het vriespunt (5 graden Celsius of 41 Fahrenheit), vond hetzelfde team echter 5 bacteriën en één type gist.
"Detectie van activiteit bij dergelijke temperaturen betekent dat ten minste een deel van de biomassa in de bodem van de University Valley levensvatbaar is, en deze cellen zullen waarschijnlijk inactief zijn en overleven totdat gunstigere omstandigheden verschijnen." - Jackie Gurdial.
Ze besefte echter dat als slechts een paar cellen actief waren in de permafrost, sommige bacteriën haar apparaten niet konden detecteren. "We hebben ook de activiteit geanalyseerd met behulp van dezelfde tests die gewoonlijk worden gebruikt om het milieu in permafrost te bestuderen, en die meestal succesvol zijn", voegde Gurdial, Ph.D., die zijn proefschrift verdedigde in omgevingsmicrobiologie aan de McGill University in Montreal, Canada . De McMurdo-valleien zien eruit als de landingsplaats van Phoenix op Mars, die zich ook op grote hoogte bevindt, nabij de paal (in dit geval het noorden). Op koudere plaatsen werden microben echter op aarde gevonden.
Volgens Gurdial wordt Planococcus halocryophilus, gevonden in de permafrost op Ellesmere Island op de Canadese Arctische breedtegraden, beschouwd als de "kampioen". Het vermenigvuldigt zich bij temperaturen tot -15 graden Celsius (5 Fahrenheit) en handhaaft het metabolisme, bij temperaturen tot -25 graden Celsius (-13 Fahrenheit). Zo bieden nieuwe ontdekkingen ons kleine verrassingen.
"We hopen ook terug te keren naar de University Valley om een groter aantal diepe monsters van deze site te onderzoeken en te zien of de diepere en oudere permafrost echt" dood "is, wat onze werkhypothese is," zei Gurdial.
"Onze resultaten laten zien dat de eeuwig bevroren bodem van de Valley of Universities de beste analoog is voor de ontwikkeling en het testen van hulpmiddelen voor het detecteren van leven en biosamples, om ze in de toekomst naar Mars en Europa en Enceclade te sturen," voegde ze eraan toe, verwijzend naar de manen van Jupiter en Saturnus (respectievelijk).
"McMurdo was de beste regio om te zoeken naar ziektekiemen. Het grootste deel van de literatuur, "zegt Gurdial," is gericht op de lagere en middelhoge hoogten, waarop er meer diverse microben zijn. Van de "meest microbiële" gebieden vallen Lake Willins en Blood Falls op. " Zelfs op de keien van de Universiteitsvallei liggen cryptoendolieten (microben die zich in stenen verbergen) op plaatsen die worden verwarmd door de zon en die vocht opnemen. Interne en verhoogde gebieden hebben de neiging om kouder, droger en zwaardere omstandigheden te hebben.
"Wij geloven dat stenen een actief leven kunnen houden, en de grond niet, als gevolg van warmere en meer vochtige omstandigheden. Het werk laat zien dat we met dezelfde activiteitentests als voor de bodem, microbiële activiteit in de crypto-endolytische gemeenschap kunnen detecteren bij temperaturen tot -20 ° C (-4 ° F), dus ze zijn zeker beter aangepast aan de kou, "zei Gurdial.
"Ik wil ook toevoegen dat we de lagere droge valleien niet als een geldige analogie van Mars kunnen beschouwen. Zoek niet naar het leven waar het gemakkelijk te vinden is. We moeten ons concentreren op die gebieden waar het heel moeilijk is om levende organismen te detecteren. We moeten methoden en benaderingen op moeilijke plaatsen testen voordat we op Mars zoeken. '
Het onderzoek van Jackie Gurdial is gepubliceerd in The ISME.
