te openen
De NASA Dawn-missie liet ons buitengewoon gedetailleerd het ijzige oppervlak van de dwergplaneet Ceres zien, maar het avontuur is nog maar net begonnen.
Na in 2012 af te zijn geweest van de massieve asteroïde Vesta, werd de robotische sonde-ionenmotor naar zijn tweede voorwerp geleid, dat zich in de asteroïdengordel bevond en het eerste ruimtevaartuig in de geschiedenis werd dat asteroïden in deze regio bestudeerde. Dawn werd ook de eerste sonde die de baan van twee hemellichamen betrad tijdens dezelfde missie, die mogelijk werd met behulp van een zeer efficiënt bewegingsregime.
Vorige week publiceerden NASA-wetenschappers vandaag de meest gedetailleerde beelden van Ceres, die zelfs beter zijn dan foto's die met de Hubble-ruimtetelescoop zijn genomen.
Tijdens een speciale persconferentie met de titel "Ice Worlds" in het Jet Propulsion Laboratory van NASA in Pasadena, Californië, hebben wetenschappers en ingenieurs van Dawn de noodzaak uitgelegd om de asteroïdengordel te bestuderen, in het bijzonder de twee grootste lichamen, waarvan de massa 40 procent van de totale massa van alle lichamen bereikt. riem.
Dwergplaneten
Zo kijkt Ceres door de lens van de Hubble-ruimtetelescoop.
"Dit zijn kleine planeten", zei Dawn's projectmanager Robert Meiss. "Dit zijn de planeten die gevormd zijn volgens een scenario vergelijkbaar met de aarde."
Tijdens hun vorming werden Ceres en Vesta de kans ontnomen om hun planetaire potentieel volledig te onthullen, vanwege de massale Jupiter, die hen onderdrukte met zijn enorme zwaartekracht. In plaats daarvan bleven Ceres en Vesta voor altijd protoplaneten. "Dawn is opgevat als een missie die zal terugkeren naar het begin van het zonnestelsel ... gedurende de tijd dat de planeten zich begonnen te vormen", zei Deputy Chief Researcher Carol Raymond.
In feite draagt de sonde de naam van een missie die objecten onderzoekt die verschenen aan het begin van de evolutie van ons zonnestelsel, en die de geheimen van de vorming van planeten onthulde.
De volgende partner in de luchtdans van Dawn
Journey to Ceres is een soort hemelse dans, die begon na de start in 2007, voortgezet na een ontmoeting met Vesta in 2011 en de climax zal bereiken tijdens toenadering tot Ceres.
"Wat we nu proberen te doen, is om de snelheid van Ceres die rond de zon beweegt in te halen, dus we vertragen," zei Keri Bin, Operations Operations Engineer. "In tegenstelling tot traditionele raketmotoren, is ons systeem langzamer en kost het meer tijd."
Dawn heeft drie ionische motoren die worden gebruikt om de sonde in beweging te brengen, waardoor een gestage versnelling over een lange periode mogelijk is.
Interessant is dat alle bewegingssondes autonoom werken. Omdat het ruimtevaartuig zich op een aanzienlijke afstand bevindt, duurt het een uur om de signalen af te leggen.
"Meestal hebben we geen connectie met het personeel", vertelden missie-directeur en hoofdingenieur Mark Reiman verslaggevers in het controlecentrum van de missie. "Deze geavanceerde robot, die zich momenteel diep in het zonnesysteem bevindt, kan op zichzelf operaties uitvoeren." Naarmate we dichter bij Ceres komen, worden enkele details van deze mysterieuze wereld onthuld.
Nieuwe satelliet van Ceres
De mysterieuze lichtpunt van Ceres
Omdat deze dwergplaneet, 490 km breed, zich in het binnenste deel van het zonnestelsel bevindt, is deze veel warmer dan de dwergplaneten die zich buiten de baan van Neptunus in de Kuipergordel bevinden. Maar het werd ook bekend dat Ceres een ijslichaam is, zelfs meer ijzig dan haar neef Vest.
Wetenschappers hebben al foto's van Ceres van de Hubble-ruimtetelescoop bestudeerd en toen besloten ze dat deze kleine wereld een relatief glad oppervlak heeft. Maar de camera's van Dawn lieten ons zien dat Ceres allesbehalve soepel kan zijn. Het lijkt erop dat het kraters heeft, een divers reliëf en een vreemd helder stolsel, waarvan de aard nog steeds niet duidelijk is. Maar het meest aangename moment is dat Dawn al snel meer en meer heldere beelden van het oppervlak van Ceres zal overbrengen.
Ceres wordt echter de laatste stop van de dageraad tijdens een grote tour door de asteroïdengordel. Wanneer de sonde op is met hydrazine (de brandstof die wordt gebruikt om het ruimtevaartuig te verplaatsen), wordt de missie voltooid en wordt Dawn een permanente door mensen gemaakte satelliet van de dwergplaneet en het orbitale monument van Ceres.
