Een internationaal astronomeeteam zag een enorm inactief melkwegstelsel in een tijd dat het universum slechts 1,65 miljard jaar oud was.
Wetenschappers geloven dat de meeste sterrenstelsels uit deze tijdarme sterren zouden moeten zijn. Maar, zoals professor Karl Glazbruck van het Centrum voor Astrofysica en Supercomputer Swinberg zegt, dit exemplaar is dood en heeft gigantische proporties bereikt.
In een korte tijdspanne wist het sterrenstelsel ZF-COSMOS-20115 al zijn sterren te vormen (3 keer meer dan in de Melkweg) als gevolg van de extreme sterren explosieve gebeurtenis. Maar na een miljard jaar na de Big Bang stopten alle processen en werd het "rood en dood". Dit zijn veel voorkomende gevallen, maar niet voor die tijd.
De melkweg is ongelooflijk dicht en bevat 300 miljard sterren. En ze zijn allemaal uitgerust met ruimte ter grootte van de afstand van de zon tot de Orionnevel. Wetenschappers proberen nog steeds te begrijpen waarom sterrenstelsels sterven. Tot voor kort hielden de modellen rekening met de dode sterrenstelsels, die slechts 3 miljard jaar na de geboorte van het heelal bestonden. Daarom heeft deze bevinding een nieuw record gevestigd en werd het een uitdaging voor de wetenschappelijke gemeenschap.
De onderzoekers gebruikten de Keck Observatory-telescopen in Hawaï om handtekeningen van sterrenstelsels te detecteren met behulp van de unieke MOSFIRE-spectrograaf. Ze gebruikten diepe spectra op golflengten dichtbij het infrarood om nauwkeurige signalen te verkrijgen. Dit zou duiden op de aanwezigheid van oude sterren en de afwezigheid van de vorming van nieuwe sterren. Ik moest twee nachten kijken om de hele aard van de melkweg te demonstreren. Zelfs met dergelijke krachtige telescopen zoals Keck, duurt het lang om absorptielijnen te vinden. Ze zijn veel zwakker dan emissie-eenheden (gemaakt door actieve sterrenstelsels).
Na het verzamelen van informatie over voldoende licht om het spectrum van sterrenstelsels te meten, kun je ontcijferen welke elementen er in aanwezig zijn en een tijdsbestek creëren. De stervormingssnelheid in deze melkweg is minder dan 1/5 van de zonnemassa per jaar. Maar 700 miljoen jaar geleden ontwikkelde het zich 5000 keer sneller.
"Het vormde in slechts 100 miljoen jaar tijd een enorm vuurwerk", zegt Glazbrook.
Op een kosmische schaal kan worden gezegd dat dit zeer helder en in een extreem korte tijdsperiode gebeurde, zoals een flits. Submillimeter-golven worden uitgezonden door heet stof dat een ander licht blokkeert. Dit proces zal helpen te begrijpen wanneer dit vuurwerk explodeerde, en hoeveel een belangrijke rol speelde in de ontwikkeling van het primaire universum.
In 2018 zijn ze van plan om een nieuwe-generatie ruimtetelescoop, James Webb, te lanceren. Het zal helpen bij het maken van grote monsters van dode sterrenstelsels vanwege de krachtige gevoeligheid, een grote spiegel en de afwezigheid van de atmosfeer van de aarde.
