De elliptische melkweg Centaurus A. leeft op een afstand van 13 miljoen lichtjaren. Dwerg-satellietstelsels zijn eromheen geconcentreerd en roteren op een smalle schijf, wat niet past in kosmologische modellen.
Een internationaal team van wetenschappers heeft iets ongewoons onthuld. Op een afstand van 13 miljoen lichtjaar is er een gigantische elliptische melkweg, vergezeld van een reeks dwerg-satellietstelsels die eromheen cirkelen op een smalle schijf. Voor de eerste keer werd zo'n galactische organisatie gezien buiten de lokale groep.
Het belang van observatie is dat het twijfel doet rijzen over de geldigheid van sommige kosmologische modellen en simulaties. In het geval van de koude donkere materie, zouden de lambda's van kleinere stalsystemen willekeurig rond ankerstelsels moeten worden verspreid en in alle richtingen moeten bewegen. Maar Centaurus A is het derde gesloten voorbeeld na de Melkweg en Andromeda, waar dwerg-satellieten rond de centrale galactische massa draaien.
De moeilijkheid om de bewegingen van dwergsatellieten te bestuderen, is dat ze variëren afhankelijk van de doelgalactische groep. Maar alles is veel eenvoudiger met de Melkweg. Je krijgt de juiste beweging, maakt een foto, wacht 3 jaar en herhaal de opnameprocedure om de verplaatsing van de sterren te corrigeren. Dus wetenschappers krijgen raaksnelheid. Met behulp van deze techniek voerden de onderzoekers metingen uit voor 11 satellietstelsels van de Melkweg, waarvan er 8 roteren in een dichte schijf, waarvan het vlak loodrecht staat op het spiraalstelsel.
In eerdere studies merkten we op over de fixatie van 27 dwergstelsels, waar 15 in een smal vlak waren. Andromeda geeft een belangrijk voordeel. Onderzoekers kijken niet alleen naar sterrenstelsels op korte afstand, maar bestuderen ook de vliegsnelheid om te begrijpen welke sterrenstelsels naderen en welke zich verwijderen. Het helpt om de draaiende schijf duidelijk weer te geven.
Centaurus A is verder weg en dwergsatellieten zijn zwak, waardoor het moeilijk is om afstanden en snelheden te meten om bewegingen en verdeling te bepalen. Maar in de archieven bewaard gebleven gegevens over 16 dwergvoorwerpen.
Uit de analyse bleek dat 14 van de 16 satellieten van Centaurus A het algemene bewegingspatroon volgen en langs het vlak rond het hoofdstelsel roteren, wat in tegenspraak is met de vaak gebruikte ruimtemodellen en simulaties. Dit suggereert dat we iets missen. Modellen hebben mogelijk geen belangrijk onderdeel of ze zijn in eerste instantie onjuist.
