Afgelopen voorjaar observeerden onderzoekers van het Observatorium van Lowell Comet 41P / Tuttle-Jacobini-Cresac. Ze merkten op dat de rotatiesnelheid snel afnam. Ze verhuisde van 24 uur naar 48 uur. Als dit in de toekomst zo blijft, kan het object eenvoudig stoppen en in de tegenovergestelde richting gaan draaien.
41R is een komeet met een korte periode die 5.4 jaar doorbrengt op een omloopbaan rond de zon. In 1858 vond H. Tuttl het en in 1907 herontdekte M. Giacobini het. In 1951 werd het hervat door K. Kresak. Wetenschappers hebben het object tot het begin van 2017 bekeken, toen het over een afstand van 21 miljoen kilometer van ons vloog. De kern leek relatief inactief en bereikte een breedte van 1,4 km. Van maart tot mei was het object 30 miljoen km verwijderd, waardoor het mogelijk was om de komeet in detail te onderzoeken.
Comet 41P / Tuttl-Jacobini-Kresak werd op 19 maart 2017 gevangen met een Discovery Channel-telescoop. De meeste van de coma-emissies werden kunstmatig verwijderd om de structuur van de stralen te demonstreren. Het verschil tussen de twee opnamen is 6 uur. De zwakke straal aan de linkerkant neemt toe als de zonnestralen arriveren, en de tweede verdwijnt als de bron 's nachts beweegt. De rotatieperiode is 24 uur en verhoogd tot 27 uur in 10 dagen Kometen zijn overblijfselen van de vorming van ons systeem, maar meer dan 4,5 miljard jaar zijn ze erg veranderd. Bij het naderen met de zon smelt het ijs op het oppervlak en vrijkomen stof en gasstromen, die zich over duizenden kilometers uitstrekken. Ze vormen coma en staart. Het meest voorkomende gas is cyanogeen radicaal.
Onderzoekers maten de beweging van twee cyanogene stralen in 41P en merkten op dat de rotatieperiode vertraagde van 24 uur naar de 48ste. Niemand verwachtte zo'n snelle daling in snelheid. De bevindingen suggereren dat de komeet een extreem langgerekte handicap heeft, een lage dichtheid en dat de stralen dichtbij het uiteinde van het lichaam zijn.
Als toekomstige beoordelingen de grootte van de kern berekenen, kan de dichtheidsgrens van de interne kracht van het object worden vastgesteld. Dit laat je echter toe om naar het verleden te kijken. Als de komeet zich in de vorige banen gedroeg, kon de kern breken, waardoor de helderheid gedurende een korte periode toenam. Een soortgelijke uitbraak werd geregistreerd in 2001.
