Ceres heeft een enorme hoeveelheid mineralen die water bevatten. Allemaal kunnen ze wijzen op de aanwezigheid van een oceaan in de wereld in het verleden. Wat is er met hem gebeurd? Is er nog vloeistof over? Deze vragen worden beantwoord door twee nieuwe onderzoeken.
De missie van Dawn merkte op dat de korst van een dwergplaneet bestaat uit ijs, zouten en gehydrateerde materialen die zijn blootgesteld aan vroegere of recente geologische activiteit. De tweede studie is gebaseerd op de eerste en veronderstelt dat een zachtere vervormbare laag zich onder het vaste oppervlak verbergt, hetgeen oceanisch afval kan signaleren.
Meer en meer gegevens suggereren dat Ceres een complexe en dynamische wereld is met een enorm waterreservoir in het verleden. Wat zit er op de planeet? Gravity zal reageren.
Het planten van een apparaat op Ceres is moeilijk en het risico bestaat dat het object wordt besmet met terrestrische microben. Daarom gebruiken wetenschappers de Dawn orbitale eenheid om de zwaartekracht in te schatten (laat je de samenstelling en de interne structuur begrijpen).
Onderzoek bevestigt dat Ceres geologisch actief blijft en dit zich eerder had kunnen manifesteren.
Op Ceres is er een groot aantal zwaartekrachtsafwijkingen op basis van uitstekende geologische kenmerken. De dichtheid van de korst is laag en dichter bij het ijs dan bij steen. Maar de tweede studie zegt dat ijs te zacht is om het dominante materiaal te zijn. Hoe kan de schors licht maar sterk zijn? Om dit te begrijpen, hebben wetenschappers een model van een ontwikkelend object gemaakt. Ocean fossielen
Door de evolutie van de topografie van het planetaire lichaam te bestuderen, kunnen onderzoekers de interne samenstelling begrijpen. De rotskorst kan 4,5 miljard jaar stabiel blijven, terwijl het ijs en zoutanaloog zal worden vervormd.
Het model toonde aan dat we een mengsel van ijs, zout, steen en mogelijk clathraathydraat hebben. Deze structuur is 100-1000 keer sterker dan waterijs. Er is een aanname dat eerdere Ceres meer geprononceerde oppervlakteformaties had, die in de loop van de tijd gladder werden.
Nu kan het grootste deel van de oceaan bevroren worden opgeslagen en verbonden met de schors. Het gebeurde 4 miljard jaar geleden. Maar als de vloeistof achterbleef, is de oceaan niet volledig bevroren.
