De heldere plekken van de Occator-krater schijnen op het oppervlak van Ceres. Nieuw onderzoek probeert te begrijpen hoe deze vlekken gevormd zijn uit cryomagma
Een recente NASA-missie op de dwergplaneet Ceres kon heldere witte vlekken van zout op het oppervlak opmerken. Wetenschappers besloten de factoren te bestuderen die de vulkanische activiteit beïnvloedden, die onderscheidende punten vormden en een sleutelrol konden spelen bij het mixen van componenten voor het leven in een andere wereld.
Ceres-vulkanen zijn cryovolkanen die zich vormen op planetaire lichamen met ijsgranaten. Ze transporteren zout water (cryomagma) van ondergrondse reservoirs naar het oppervlak. Wetenschappers zijn van mening dat cryovolkanen op de ijzige satelliet van Jupiter Europe kunnen bijdragen aan chemische menging, waardoor complexe moleculen voor het leven worden gecreëerd.
Bestudering van de werking van dergelijke vulkanen op Ceres (een eenvoudiger geologische omgeving dan in Europa) zal helpen omgaan met de belangrijkste krachten die hun activiteit beheersen. De dwergplaneet beslaat 585 mijl breed en wordt beschouwd als het grootste planetaire lichaam in de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter.
Ceres verscheen miljarden jaren geleden, gevormd uit steen en ijs. Het bevindt zich op afstand van andere planeten, daarom werd aangenomen dat zijn geologie geen activiteit heeft. Maar dat is allemaal veranderd dankzij de missie van NASA Dawn, die foto's van helderwitte plekken op de bodem van de inslagkraters stuurde - de overblijfselen van een cryomagma. De locatie van de vlekken in de buurt of in het midden suggereert dat de warmte en energie die wordt gegenereerd door de stakingen van asteroïden de geologie van Ceres kunnen verdringen, waardoor reservoirs ontstaan met een cryomagma die vervolgens via scheuren naar de oppervlakte sijpelt.
Een nieuwe studie richtte zich op de bodem van de Okkator-krater (breedte - 90 mijl), ongeveer 20 miljoen jaar geleden gevormd. De leeftijd van het veld is echter 4 miljoen jaar, wat wijst op een relatief recente formatie. Eerdere analyses hebben aangetoond dat de omstandigheden op Ceres niet toestaan dat het cryomagma meer dan 400.000 jaar bestaat.
Crater Occator op Ceres met een opmerkelijk centraal helder gebied genaamd "fakula Cerealias"
Natuurlijk vraagt de discrepantie tussen de ouderdom van de zoutafzettingen en de tijd van de inslag zich af: hoe kon het reservoir miljoenen jaren lang in een vloeibare staat blijven in de geologisch inactieve wereld? In het nieuwe werk bestudeerden ze de houdbaarheid van een cryomagma, waarbij ze moderne gegevens over de chemie en fysica van de schors van Ceres in hun berekeningen verwerkten.
De conclusies suggereren dat de cryomagma van Occator tot 10 miljoen jaar zou kunnen aanhouden. Dit dekt de tijdspanne niet volledig, maar geeft aan dat de extra gegevens een realistischere koeltijdschaal creëren. In de toekomst zal het bijgewerkte model het mogelijk maken om te begrijpen of al het materiaal dat betrokken is bij de waargenomen afzettingen kan worden verklaard door een klap of de reden is compleet anders.
