Het Europese ruimteschip Rosetta ontdekte dat water verzameld uit een komeet een andere chemische afdruk heeft dan water verzameld op aarde, waardoor er ernstige bezorgdheid ontstond dat kometen uit de Kuipergordel in het verleden een bron van water waren voor de ontluikende oceanen van de aarde. .
Wetenschappers hebben zich lang afgevraagd hoe de aarde zijn water kreeg. Alle watermoleculen zouden moeten zijn omgekomen tijdens de hete en turbulente periode van de planeet.
Volgens de basistheorie kwam water later, 800 miljoen jaar na de vorming van het zonnestelsel, toen de binnenplaneten onderhevig waren aan de effecten van asteroïden, kometen en andere kleine lichamen. Het was op dit moment bekend als 'Late Heavy Bombardment', een object ter grootte van Mars dat op de aarde was neergestort en een hoop afval de ruimte in stuurde. Later werd deze overblijfselen van de maan gevormd.
Het idee dat water van kometen naar ons toekomt, werd ernstig versterkt door onderzoek dat drie jaar geleden werd uitgevoerd toen het Europese ruimteschip Herschel chemische metingen van water aan een ander Kuiper Belt-object deed - kometen Hartley 2. Haar water kwam perfect overeen met de aarde.
geïllustreerde afbeelding van Kuiper Belt
"Komeet 67P / Churyumov-Gerasimenko, het huidige doel van het onderzoek van Rosetta, vertelde ons een ander verhaal: het water heeft drie keer zoveel waterstofisotopen deuterium dan water op aarde, dat wil zeggen, het heeft de hoogste concentratie van dit element in het zonnestelsel", zei Berna Catherine Altvegg, een vooraanstaand onderzoeker aan een van de wetenschappelijke instrumenten van Rosetta. "Dit elimineert de mogelijkheid dat de Kuipergordelobjecten en kometen de bron van water op aarde zijn", voegde Altwegg eraan toe. "Zelfs water dat is afgenomen van komeet Hartley 2 heeft te veel deuterium."
Aanvullende metingen van andere kometen kunnen meer licht werpen op dit mysterie. Nieuwe onderzoeksresultaten van Rosetta in augustus vergroten de kans dat asteroïden de bron van water op aarde zijn.
"Tegenwoordig hebben asteroïden een zeer beperkte toevoer van water, maar dit was niet altijd het geval." Tijdens het late zware bombardement 3, 8 miljard jaar geleden, konden asteroïden wel meer water hebben dan ze vandaag hebben, alleen maar in de buurt zijn van de zon. 4, 6 miljard jaar, konden ze het grootste deel van het water verliezen als gevolg van verwarming, "zei Altwegg.
Studies tonen aan dat de grens tussen asteroïden en kometen vervaagt. Astronomen hebben al kometenachtige asteroïden ontdekt, kometen met kleine staarten die op asteroïden lijken en asteroïden met komeetachtige staarten.
De resultaten van Rosetta laten ook zien dat kometen uit de Kuipergordel, gebieden met ijzige lichamen buiten de baan van Neptunus, op verschillende afstanden van de zon en onder verschillende omstandigheden worden gevormd.
