De artistieke visie van Orion I - een jonge, massieve ster op afstand van 1500 lichtjaar. Een nieuwe beoordeling van ALMA onthulde een ring van keukenzout rond een ster. Dit is de eerste dergelijke detectie rond een jong stellair object. Het blauwe gebied (1/3 van het midden van de schijf) - het gebied waar ze de gloed van millimetergolven van het zout vonden
Nieuwe waarnemingen van ALMA toonden de locatie van gewoon zout op een ongewone plaats. Je moet op een afstand van 1500 lichtjaren rondom een jonge massieve ster zoeken. Eerder werden zouten gevonden in de atmosferische lagen van oude en stervende sterrenobjecten, maar nu heeft de vondst voor het eerst een jong hemellichaam aangeraakt. De ontdekking zal ons in staat stellen om de chemie van de geboorte van sterren te bestuderen en om andere soortgelijke protosterren te vinden die zich verstoppen in dichte gas- en stoffige cocons.
De onderzoekers gebruikten de submicimeterreeks ALMA en registreerden chemische sporen van natriumchloride en andere zoutverbindingen in een stoffige schijf rond Orion I - een massieve jonge ster achter de Orionnevel.
Het is verrassend dat we deze moleculen in het algemeen hebben gevonden, omdat het zout nooit is verschenen naast jonge sterrenobjecten. Om moleculen in de ruimte te vinden, gebruiken astronomen radiotelescopen op zoek naar chemische handtekeningen - controle-uitbarstingen in de verspreide spectra van radio- en millimeterlicht. Atomen en moleculen zenden deze signalen op verschillende manieren uit, op basis van de omgevingstemperatuur. Om sterke en nauwkeurige moleculaire afdrukken te maken, moet de temperatuur schommelen tussen 100 en 4000 K. Een diepgaand onderzoek van de pieken maakt het mogelijk om te begrijpen hoe de ster de schijf verwarmt. ALMA toont 60 verschillende moleculaire overgangen, zoals natriumchloride en kaliumchloride in de schijf.
ALMA snapshot voor een zoutschijf rond een jonge massieve ster Orion I (blauwe ring). Achtergrond nabij infrarood beeld verkregen met behulp van het Gemini Observatorium
Er wordt verondersteld dat de oorsprong van zouten moet worden gezocht in stofkorrels, die bij een botsing de inhoud in de omringende schijf gooide. Meestal zijn signalen van de schijf en de uitstroom in een protoster moeilijk te detecteren. Maar nu kun je de schijf isoleren en leren over zijn beweging en massaliteit.
De zouten rond de jonge ster zijn van belang voor astronomen en astrochemici, omdat sommige samenstellende atomen behoren tot metalen (natrium en kalium). Dus, in hun omgeving kun je andere metaalhoudende moleculen vinden. Als dit het geval is, is het de moeite waard om vergelijkbare waarnemingen toe te passen om het aantal metalen in de geboortegebieden van sterren te bepalen. Nu kan dit niet worden gedaan, aangezien vrij zwevende metaalverbindingen meestal onzichtbaar zijn voor radioastronomie. Zoute handtekeningen gevonden in 30-60 a. e. van de ster. Er wordt aangenomen dat er in dit gebied 1 zesduizend (één en 21 nullen) kilogram zout kan zijn, wat gelijk is aan de gehele massa van de aardse oceaan ter wereld. Nu zijn wetenschappers van plan om zouten en metaalmoleculen in andere regio's te vinden. Dit zal ons in staat stellen om te begrijpen: we hebben een unieke casus of een universele tool voor het bestuderen van protoplanetaire schijven.
De ster verscheen in Orion I Molecular Cloud - een gebied van actieve stergeboorte. Het stellaire object werd ongeveer 550 jaar geleden met een snelheid van 10 km / s uit de ouderwolk geduwd. Misschien worden vaste zoutkorrels verdampt door schokgolven. Het is onduidelijk of er stoom is in alle schijven van massieve protosterren of is het een hint van bepaalde gewelddadige gebeurtenissen.
