Onderzoekers Jan Kramers en Georgy Belyanin hebben verbindingen ontdekt die verschillen van alle terrestrische, meteoritische en cometaire. We hebben het over de steen Hypatia, gevonden in het zuidwesten van Egypte
In 2013 kondigden wetenschappers aan dat steentjes in het zuidwesten van Egypte niet behoren tot terrestrische mineralen. In 2015 verscheen een nog interessantere ontdekking. Het blijkt dat Hypatia niet correleert met een van de bekende soorten meteorieten of kometen (genoemd naar de Hypatia van Alexandrië).
Waar kwam de steen vandaan? Nieuwe micro-mineralenanalyses uitgevoerd door wetenschappers van de Universiteit van Johannesburg proberen deze vraag te beantwoorden.
Minerale structuur
De interne structuur van Hypatia lijkt op een cake die in de bloem is gevallen, gebroken bij de inslag. In geologische termen is het een mengsel van twee matrices. Er zijn minerale korrels als primaire minerale en stoffige scheuren - secundair, al tot de aardse soorten stoffen behorend.
Oorspronkelijk moest de gevallen buitenaardse rots verschillende meters in diameter bedekken, maar toen hij viel, viel hij in verschillende stukken. Hypatia is er een van.
Fancy-matrix
Als je de minerale matrix bestudeert, zul je niets vinden zoals het tussen de beroemde meteorieten en rotsen die periodiek op aarde vallen. Als we onze hele planeet in stof veranderen, krijgen we dezelfde chemische samenstelling die wordt waargenomen in meteorieten in chondriet. Ze bevatten een kleine hoeveelheid koolstof en veel silicium. Maar de Hypatia-matrix is begiftigd met een groot volume koolstof en een kleine hoeveelheid silicium. Ongebruikelijk bevat de matrix veel specifieke koolstofverbindingen - polyaromatische koolwaterstoffen. Dit is het hoofdbestanddeel van interstellair stof dat bestond vóór de vorming van ons systeem. Dergelijk stof wordt ook gevonden in kometen en meteorieten die niet opwarmden gedurende een lange periode van hun geschiedenis.
Interessant is dat de meeste polyaromatische koolwaterstoffen werden omgezet in diamanten met een grootte tot één micrometer. Hoogstwaarschijnlijk was dit te wijten aan een botsing met de atmosfeer of het oppervlak van de aarde. Het waren deze diamanten die Hypatia resistent maakten tegen atmosferische invloeden.
Ongekende granen
Bij het analyseren van de mineraalkorrels van Hypatia, zijn we erin geslaagd een aantal van de meest bizarre chemische elementen te repareren.
Aluminium wordt alleen in zuivere metaalvorm gevormd en niet in chemische combinatie met andere elementen. Dit is uiterst zeldzaam in terrestrische omstandigheden en in de rest van ons systeem.
Wetenschappers hebben ook gevonden zilver-jodide fosfide en siliciumcarbide in onverwachte vormen. Er zijn korrels van verbindingen weergegeven door nikkel en fosfor met een klein volume ijzer. Een dergelijke minerale samenstelling is niet eerder waargenomen op aarde of in meteorieten.
Unieke mineralen in het systeem
Samen suggereren al deze mineralen dat Hypatia een verzameling ongewijzigd pre-zonnemateriaal is. Dat wil zeggen, dit is de kwestie die aan de zon voorafging.
Nikkel-fosfor-ijzergranen werden gevonden in de steen en getuigden ten gunste van deze theorie. Deze drie chemische elementen zijn interessant omdat ze behoren tot een subset van zwaardere elementen dan koolstof en stikstof (ze vormen het grootste deel van alle rotsachtige planeten). In de korrels van Hypatia is de verhouding tussen deze drie elementen volledig anders dan die van de aarde of meteorieten. Daarom worden deze insluitsels voor ons systeem als uniek beschouwd. Heeft de hoofdmassa van Hypatia zich gevormd vóór de verschijning van het systeem? Waarschijnlijk niet, omdat het een dichte stofwolk zou kosten.
Een ander soort stof
De wetenschap beweert dat de planeten van ons systeem voortkwamen uit een enorme oude wolk van interstellair stof. De nevel was homogeen, dat wil zeggen, het stof bleef overal hetzelfde. Maar de chemie van Hypatia is heel anders. De matrix is verstoken van silicaatmineralen, maar heeft exotische minerale insluitsels. Als Hypatia geen pre-solar object is, kan dit duiden op het gebrek aan uniformiteit in de zonne-nevel.
In de toekomst
We weten dat Hypatia verscheen in een koude omgeving waar de temperatuur onder de -196 ° C daalde. Als je op het zonnestelsel projecteert, dan is het verder dan de asteroïdengordel (tussen Mars en Jupiter). Kometen komen van de Kuipergordel, die zich voorbij de baan van Neptunus bevindt. Sommige gasten komen uit Oort Cloud. Maar we weten nog steeds weinig over de chemische samenstelling van dergelijke objecten. Daarom blijft de vraag naar de aard van Hypatia open.
