Science fiction van de 20e eeuw portretteerde Venus als een hemelse planeet met warme temperaturen, bossen, moerassen en dinosaurussen. Eerder bespraken ze dapper toekomstige vluchten naar de tweede planeet vanaf de zon en zelfs de oprichting van een kolonie.
In de moderne wereld wordt Venus niet met zoveel enthousiasme behandeld. Talloze missies hebben ons een hel meegegeven met hoge temperaturen, zure regen, het broeikaseffect, druk en een giftige atmosfeer. Maar dit belet niet dat NASA een conceptuele bemande missie ontwikkelt voor Venus - HAVOC.
Heeft de missie zelfs de minste kans? De temperatuur van het oppervlak van Venus stijgt tot 460 ° C (heter dan Mercurius). Het bevindt zich boven het smeltpunt van veel metalen, waaronder bismut en lood, die in staat zijn om in bergtoppen in de vorm van sneeuwvlokken te vallen. Het oppervlak is een kaal, rotsachtig landschap bestaande uit uitgestrekte vlaktes van basaltische rots bezaaid met vulkanische elementen en verschillende bergachtige gebieden.
De atmosfeer oplossen
Gelukkig is het idee achter NASA's missie niet om op een onherbergzaam oppervlak te landen, maar om een dichte atmosfeer te gebruiken. De officiële datum van de HAVOC-missie is niet bekendgemaakt. Dit is een langetermijnplan, gebaseerd op kleine testvluchten. Nu lijkt het concept zelf mogelijk, omdat de mensheid eindelijk over geavanceerde technologieën beschikt. Het is de bedoeling om luchtschepen te gebruiken die gedurende lange tijd in de atmosfeer van de bovenste luchtlaag kunnen blijven.
Eens was Venus een aardse tweeling
Interessant is dat de bovenste atmosferische laag van Venus het meest doet denken aan terrestrische omstandigheden in het zonnestelsel. Op een hoogte van 50-60 km komen druk en temperatuur overeen met de lagere atmosfeer van de aarde. Natuurlijk kun je niet zonder een speciaal beschermend pak, omdat de druk vergelijkbaar is met de top van de Kilimanjaro.
Maar de atmosfeer hier is voldoende compact om astronauten te beschermen tegen ioniserende kosmische straling. Bovendien zal de nabijheid van de zon mensen voldoende energie geven (1,4 keer meer dan op aarde). Conceptueel luchtschip zweeft rond de planeet, ingehaald door de wind. Het kan worden gevuld met gas (zuurstof en stikstof), waardoor het drijfvermogen.
De atmosfeer van Venus bestaat uit koolstofdioxide (97%), stikstof (3%) en sporen van andere gassen. Zwavelzuur vormt dichte wolken en creëert zichtbare helderheid wanneer deze vanaf de aarde wordt bekeken. Feit is dat de planeet 75% van het zonlicht reflecteert. Het luchtschip moet bestand zijn tegen de corrosieve effecten van zuur. Maar mensen hebben al de nodige technologie, zoals teflon en een aantal plastics, die zuurbestendig zijn.
Venus in de recensie van Magellan
Leven op Venus?
Het oppervlak van Venus kon worden weergegeven met behulp van de radar van de missie Magellan. De sovjet sondes, die de eerste en de enige waren die foto's van het oppervlak van de planeet ontvingen, hielpen ook. De bovenste atmosfeer trekt ook de aandacht door de mogelijke detectie van het leven. Op aarde zijn er soorten extreme organismen die op grote hoogte kunnen overleven. Zelfs in aardwolken zweven microben door de lucht. HAVOC kan de atmosfeer van Venus testen op de mogelijkheid van leven. De waargenomen klimatologische omstandigheden van de planeet worden gecreëerd door het broeikaseffect, waardoor Venus een helse plek werd. Hoewel we niet geloven dat de aarde dit verhaal zal herhalen, maar we hebben een voorbeeld van wat kan zijn, als je geen verantwoordelijkheid neemt voor acties. Het testen van aardse klimaatmodellen en het gebruik van de geschiedenis van Venus zal u helpen te zien welke effecten tot een vergelijkbaar resultaat kunnen leiden.
