Planeten en sterren beginnen zich te vormen uit een enorme hoeveelheid afbrokkelend materiaal dat onder invloed van de zwaartekracht in zichzelf valt. Protosterren worden gevormd in het midden van het proces. Dan wordt de ster heet en begint te gloeien. Rondom wordt een cirkelvormig rondlopend gebied gecreëerd. Dit gebied wordt een schijf genoemd en het is gevuld met materiaal (gas en stof).
De gebieden nabij de ster worden warm door het vrijgekomen licht en dit leidt tot de verdamping van moleculen. Meer afgelegen gebieden zijn veel kouder en de moleculen daarin veranderen in ijsdeeltjes. De aarde en alle planeten van ons systeem zijn gemaakt van hetzelfde materiaal, maar van verschillende processen. Dus een goed begrip van de locatie van het materiaal en de omstandigheden maakt het niet alleen mogelijk om te voorspellen waar planeten kunnen verschijnen, maar ook om hun eigen oorsprongsgeschiedenis te begrijpen.
Nu zijn er verschillende belangrijke theorieën. Meestal hebben we het over stofkorrels die botsen en samenkomen. Verschillende mechanismen vergroten hun volume en vormen ronde planeten. Op het einde kunnen ze de atmosfeer krijgen. Maar sommige wetenschappers wilden testen of deze moleculen op chemisch niveau konden worden gecontacteerd. Dat wil zeggen: kan een nieuw molecuul ontstaan uit de botsing van twee moleculen? Niemand ondernam de studie van chemische evolutie, omdat het computermodel en de code om reacties te simuleren uiterst complex zal zijn. Ze vereisen enorme rekenkracht en gegevens van onderzoekslaboratoria.
Een klein team van wetenschappers besloot om hun eigen chemische model te maken en de reacties te testen. De taak is om te begrijpen of het aantal oorspronkelijk geïntroduceerde moleculen is veranderd. Het bleek dat hun aantal na verloop van tijd echt anders werd, wat betekent dat er een plaats is voor chemische evolutie. Als dat zo is, zullen de gegevens van grote invloed zijn op ons begrip van de processen van planetaire vorming.
Vroege modellen toonden aan dat de vorming van meer complexe moleculen ionisatie van schijfmoleculen vereist. Dat wil zeggen, een neutraal atoom of molecuul wordt elektrisch geladen (ionen). Dit versnelt niet alleen het proces van chemische evolutie zelf, maar beïnvloedt ook welke moleculen de vormende planeten en hun atmosfeer binnenkomen.
