gegeven
Phoenix, Hercules, Triangle, Chameleon ... Het blijkt dat je in de nachtelijke hemel veel vreemde wezens en zelfs wetenschappelijke instrumenten kunt vinden. Maar wie stuurde ze daarheen en hoe verschenen de sterrenbeelden?
Terug naar de oudheid
Moderne mensen zijn veel te danken aan het oude Griekenland, beschouwd als de bakermat van de beschaving. Het is verrassend dat ze met minimale kansen en kennis over het universum veel vragen konden beantwoorden.
Er zijn enorm veel sterren aan de hemel, maar hoe moet je navigeren in deze chaos? Als u goed kijkt, ziet u in feite een zekere duidelijke volgorde. Om het werken met de sterren te vereenvoudigen, werden ze gegroepeerd in sterrenbeelden, namelijk in bepaalde patronen, die in vorm leken op bekende wezens, goden of mythologische helden.
Interessant is dat deze sterren vaak niet dichtbij of zelfs op hetzelfde niveau liggen. Maar dat lijken ze ook als ze vanaf de aarde worden bekeken.
Ptolemaeus en Almagest
Star Globe Almagest, geschreven door Ptolemy
In de moderne wereld zijn er 88 sterrenbeelden. Hun belangrijkste taak is om snel door de nachtelijke hemel te navigeren met gemakkelijk te onthouden vormen. De eerste lijst bevatte 48 sterrenbeelden en verscheen rond 140 na Christus e. Het gaat om arbeid "Almagest" geschreven door wiskundige, astronoom en geograaf Claudius Ptolemy. Het is belangrijk om te begrijpen dat dit werk de volgende 13 eeuwen de basis werd voor de hele wetenschappelijke wereld. Toegegeven, er waren veel ernstige onnauwkeurigheden. Het was bijvoorbeeld gebaseerd op het idee van geocentrisme, waar de aarde centraal staat. Veel later zal het worden vervangen door het Copernicus heliocentrische model. Desondanks prijzen we Ptolemaeus voor het feit dat de sterrenbeelden tot op de dag van vandaag in zijn werk bewaard zijn gebleven.
Telefoonboekuitbreiding
Sterrenbeeldschip Argo, later verdeeld in meerdere kleinere
Dus, de sterrenbeelden van "Almagest" zijn een soort vertrekpunt geworden. Ptolemaeus bedacht ze echter niet, maar schreef alleen de al genoemde Eudox Cnidus (een astronoom uit het oude Griekenland) op. Bovendien waren veel sterrenbeelden gebaseerd op Babylonische kennis en observatie.
Waarnemers op het ene halfrond zagen de sterren van het tweede niet, dus de catalogus werd geleidelijk uitgebreid. Zo verschenen in de 16e eeuw 6 zuidelijke sterrenbeelden van Peter Keyser en Federico de Houtman (zeevaarders uit Nederland).
11 sterrenbeelden gevangen Johann Bayer in "Uranometry" (1603 jaar), en nog eens 13 gevonden Nicolas Louis de Lacaille. Sommige belangrijke sterrenbeelden besloten te splitsen. Dus van het Argo-schip verschenen de Sails, Kiel en Korma. 52 sterrenbeelden leven in de zuidelijke hemel en 36 in de noordelijke hemel.
De definitieve lijst werd alleen bepaald in 1922, en de grenzen - 1935.
Wie bedacht de namen van de sterrenbeelden?
Asterism Card Orion Belt Alle mythologische referenties behoren toe aan de oude Grieken. Het was een heel handig memorisatiesysteem, omdat de verhalen hielpen om gemakkelijk door de lucht te navigeren. Als je het asterisme van de Orion Belt zag, konden de sterren van zijn sterrenbeeld gemakkelijk worden geïdentificeerd. Elke held was gebonden door een legende en iedereen begreep waarom de kleine beer en de grote beer zich naast elkaar bevonden.
Orion-sterren, gemaakt in oktober 2010. De Orion Molecular Cloud Nevels, de rode Betelgeuse superreus (linksboven), Riegel (rechtsonder) en de Barnard Loop (rode halve maan) werden hier ook genoteerd.
Er zijn 12 dierenriemconstellaties, die worden gebruikt om de beweging van het centrum van de Zon tijdens rotatie gedurende het hele jaar langs de ecliptica te volgen. Dichter bij de moderniteit begonnen meer dan 5 wetenschappelijke namen te verschijnen. Bayer kreeg bijvoorbeeld Goldfish en Native American, terwijl Lacaille geneigd was tot wetenschappelijke instrumenten - Pump en Octant. De keuze voor de naam was gebaseerd op de gelijkenis van de vorm van het sterrenpatroon of de persoonlijke voorkeuren van de wetenschapper (die deze ontdekte).
Postscript
Er zijn asterismen, die niet moeten worden verward met sterrenbeelden. Het is ook een bepaalde groep sterren met een herkenbare vorm en een vaste naam. Het kan in meerdere constellaties tegelijk worden geplaatst. De Big Dipper is bijvoorbeeld een sterrenbeeld en de Big Dipper is asterisme.
