Het ruimtevaartuig spendeerde 14 uur vrij vallen naar het gebied van komeet Maat en botste tegen het oppervlak met de snelheid van een voetganger.
Een innovatieve missie naar de komeet van Europa kwam vrijdag tot een stille maar triomfantelijke conclusie, waarmee de activiteiten van het rozetruimtevaartuig werden voltooid. Nu ging hij liggen om te rusten op het oppervlak van het ijslichaam, waarrond hij twee jaar vloog.
"Het was een echt sprookje", zei Roger Bonnet, een voormalig European Space Agency science director.
Rosetta begon zijn reis naar komeet 67 R / Churyumov-Gerasimenko in 2004, vergezeld van een klein ruimteschip genaamd Fila. Tien jaar later, met behulp van zonnepanelen, arriveerde het ruimtevaartuig op een komeet en werd de eerste sonde in de geschiedenis om de baan van een komeet te bezoeken.
Rosetta vergezelde de komeet toen hij de Zon naderde, en verzamelde gegevens in de vorm van ijs en stof, die werden vrijgegeven door het oppervlak, en begeleidde het vervolgens naar een diepe bevriezing in het buitenste zonnestelsel. Rosetta liep steeds verder weg van de zon en verloor haar vermogen om haar batterijen op te laden. De managers en wetenschappers begrepen dat de missie ten einde was, en desondanks besloten ze om het ruimtevaartuig de laatste taak te geven. Vrijdag kwam het ruimtevaartuig naar de oppervlakte van 67P, een close-up afbeelding van het oppervlak van de komeet een seconde naar de aarde voor zijn noodlanding om 19:19 ET.
In tegenstelling tot Fila, die op de 67P belandde voor oppervlakte-experimenten, was de Rosetta niet bedoeld om te landen.
"Tot ziens, Rosetta. Je hebt je werk gedaan, "zei Rosetta Patrick Martin, missie manager, tijdens een webcast. "Het was een enorm wetenschappelijk en technisch succes."
Het laatste schot werd genomen door Rosetta op een hoogte van ongeveer 167 voet (51 meter) boven het oppervlak van de komeet. Toen ging het toestel uit en viel, samen met de lang inactieve Filas.
Wetenschappers zullen de door Rosetta gemaakte foto's 10 jaar bestuderen en zo veel mogelijk leren over hoe kometen worden gevormd en welke rol ze speelden bij de ontwikkeling van het leven op aarde en mogelijk op een andere plaats in het zonnestelsel.
Wetenschappers hebben al ontdekt dat kometenwater een andere chemische samenstelling heeft dan aardse oceanen. Dit geeft aanleiding tot de theorie dat waterrijke asteroïden de oorzaak van het leven zijn geworden, en niet van kometen, die op de ontwikkelende planeten neerstortten en de basis legden voor het toekomstige leven. Rosette ontdekte ook dat kometen glycerine bevatten, aminozuren die vaak worden aangetroffen in eiwitten, evenals fosfor, dat wordt aangetroffen in DNA- en celmembranen.
Missie-gegevens suggereren dat kometen de resterende lichamen zijn uit de vorming van het zonnestelsel 4,5 miljard jaar geleden, en geen fragmenten gecreëerd door grotere primitieve lichamen.
"Net zoals de Rosetta Stone een belangrijke rol speelde in het begrijpen van de oude taal en geschiedenis, veranderde de bijdrage van het Rosetta-ruimtevaartuig onze kijk op de vorming van kometen en het zonnestelsel," zei projectwetenschapper Matt Taylor.
"Kometen houden nog steeds geheimen," voegde hij eraan toe. "Dus dit is nog maar het begin."
