Geladen solaire deeltjes creëren een geïnduceerde magnetosfeer rond Mars die geen eigen magnetisch veld heeft.
De rode planeet heeft geen krachtig magnetisch veld van het aardse type, maar de atmosfeer is goed beschermd tegen de invloed van de zonnewind, die lekkage van ionen veroorzaakt. Een nieuw onderzoek werd uitgevoerd met behulp van het Zweedse apparaat ASPERA-3 op het schip Mars Express.
Moderne Mars is een koude woestijn met 1% van de atmosferische druk op het aardoppervlak. Maar veel geologische kenmerken suggereren dat ongeveer 3-4 miljard jaar geleden de planeet een actieve hydrologische cyclus had. Het heeft echter een warmer klimaat nodig in de vroege geschiedenis en daarom in een veel dichtere atmosfeer die een broeikaseffect kan creëren.
De algemeen aanvaarde hypothese stelt dat de zonnewind uiteindelijk de atmosfeer van Mars verwoestte, een broeikaseffect veroorzaakte en de hydrologische cyclus vernietigde. In tegenstelling tot de aarde, is de rode planeet niet begiftigd met een globaal magnetisch veld, maar de stellaire wind induceert stromen in de geïoniseerde bovenste atmosfeer (ionosfeer), waardoor een geïnduceerde magnetosfeer ontstaat. Men gelooft al lang dat dit niet genoeg is om de atmosfeer van Mars te beschermen. Sinds 2004 meet de Zweedse ionanalysator op Mars Express de lekkage van ionen van de planeet. Wetenschappers vergeleken de cijfers voor verschillende zonnewindomstandigheden en niveaus van ioniserende zonnestraling. De analyse laat zien dat de stellaire wind een klein effect heeft op de uitstroomsnelheid van ionen.
Ondanks de krachtige zonnewind en het niveau van UV-straling van de vroege zon, is het lek niet in staat om meer dan 0,006 bar atmosferische druk te compenseren die verloren is gegaan gedurende 3,9 miljard jaar. De resultaten tonen aan dat een sterke stellaire wind deeltjes versnelt, maar de snelheid van uitstroom van ionen niet verhoogt.
