Een nieuwe theorie zegt dat bewoonde werelden rond pulsars kunnen bestaan. Dergelijke planeten moeten een atmosfeer op grote schaal hebben die beschermt tegen gevaarlijke straling en energierijke deeltjes.
Pulsars onderscheiden zich door extreme omstandigheden. Dit zijn neutronensterren met een diameter van 10-30 km. Begiftigd met krachtige magnetische velden en regelmatig een enorme hoeveelheid röntgenstralen vrijgeven.
Dit is de eerste keer dat wetenschappers hebben geprobeerd om de bewoonbaarheidszone bij neutronensterren te bepalen. Berekeningen laten zien dat dit gebied de afstand tussen de aarde en de zon kan bereiken. Bovendien moet de wereld een superaarde zijn en op de massa onze planeet met 1-10 overstijgen. Bij kleinere afmetingen verliest de exoplaneet de atmosferische laag gedurende duizenden jaren. Bovendien zou de dichtheid ervan een miljoen keer dikker moeten zijn dan de aarde. De onderzoekers keken naar de PSR B1257 + 12 pulsar, ver door 2.300 lichtjaar. Woont op het grondgebied van de Maagd. Voor de enquête gebruikte een telescoop Chandra. Drie planeten roteren rond de pulsar, waarvan er twee tot de superaarde behoren (4-5 maal massiever dan de aarde). De planeten staan dicht bij de pulsar en worden warm. De temperatuur kan geschikt zijn voor de aanwezigheid van vloeibaar water.
Astronomen zijn van plan een meer gedetailleerde beschrijving van de pulsar te geven en deze met anderen te vergelijken. Om dit te doen, hebben ze besloten om ALMA te verbinden. Er zijn ongeveer 1 miljard neutronensterren in de Melkweg, waarvan 200.000 pulsars. Terwijl we tijd hadden om 3000 pulsars en 5 planeten rond een paar te bestuderen. De eerste exoplaneten nabij pulsars werden gevonden in 1992.
