Jupiter, de grootste planeet in het zonnestelsel, kan nu bogen op 79 satellieten
Jupiter heeft nu 79 satellieten, waarvan er een de meest vreemde is en in staat om uit te leggen waar zo'n enorm aantal vandaan komt. De gasreus met een maanfamilie lijkt op een miniatuur zonnestelsel. Bovendien omvat de samenstelling van de planeet dezelfde sleutelcomponenten als de zon (waterstof en helium). Onlangs bevestigde de Internationale Astronomische Unie de ontdekking van 10 nieuwe manen, waarmee het totaal op 79 komt! Echter, tussen de vondsten bevindt zich een nogal vreemd object, dat dient als sleutel om zo'n maan-overvloed te ontsluiten.
Waar verstopten de satellieten zich?
Hoe konden 10 satellieten zich verbergen tijdens zo'n lange periode van intensieve studie? Kortom, ze zijn relatief klein (slechts een paar mijl of minder). Zelfs krachtige telescopen zouden het moeilijk vinden om kleine en donkere lichamen te vinden naast een massieve en "heldere" Jupiter.
Nieuwe satellieten ontdekt met een 520-megapixelcamera, bevestigd aan een gigantische telescoop met de naam Victor Blanco (Chili). De camera heeft niet alleen een hoge resolutie, maar ook een speciale kalibratie om zwakke objecten te zoeken. Het is belangrijk om de krachtige zwaartekracht van Jupiter te herinneren, die in staat is om lichamen op een afstand van 18,6 miljoen mijlen te houden. Er is dus een enorme ruimte voor onderzoek over de hele wereld.
Hoe de satellieten van Jupiter
te detecteren Wetenschappers hebben zelfs niet gezocht naar nieuwe satellieten, maar probeerden externe en moeilijk bereikbare objecten buiten Pluto te identificeren. Wanneer de telescoop de hemel scant, worden er objecten op alle afstanden vastgezet. Hij merkt sterren op in miljoenen lichtjaren, Kuipergordel objecten aan de rand van het systeem, of benaderende ruimtelichamen. Al deze objecten kunnen in één afbeelding passen.
De beweging van kosmische lichamen gedurende een bepaald tijdsinterval geeft hun locatie aan. Langzame degenen bevinden zich verder en als iets beweegt met de snelheid van Jupiter, dan is het er ongeveer naast. Voor de eerste keer merkten satellieten in 2017, maar ze moesten nog een jaar doorbrengen om de vorm en banen te bevestigen (om te bewijzen dat dit geen asteroïden of kometen zijn).
Op de foto's kun je zien dat je de telescoop daadwerkelijk hebt gepakt. De meeste van de witte stippen zijn sterren. Maar oranje markeerde de maan, bewegend in frames. Ze zorgde voor een sterke verrassing, omdat ze zich tegen de achtergrond van statische sterren bewoog.
10 nieuwe satellieten gevonden in de buurt van Jupiter! Hoe hebben ze zich kunnen verbergen?
De mensheid maakte kennis met de satellieten van Jupiter nadat Galileo 4 van de grootste vertegenwoordigers van de familie opmerkte: Callisto, Io, Europa en Ganymedes (1610). In werkelijkheid is er niets verrassends in het feit dat mensen nieuwe manen blijven vinden, omdat onze technologieën elk jaar krachtiger worden. Twee satellieten werden vorig jaar gevonden en er zijn vermoedens dat ze meer zullen vinden.
Nu heeft slechts één vondst een naam gekregen. Maak kennis met Valetudo, de overige 9 zijn nog steeds naamloos. Valetudo is de Romeinse godin van gezondheid en hygiëne. Dit is de achterkleindochter van Jupiter en de satelliet is vernoemd naar de Romeinse traditie, zoals de planeet. Satellieten dichtbij Jupiter zijn gevoelig voor progradatierotatie (herhaal de richting van de planeet). Degenen die zich verder bevinden, verplaatsen zich retrograde (achteruit). Maar met Valetudo is het niet zo eenvoudig, omdat het prograde in het retrograde gebied roteert. Stel je voor dat je op de snelweg bent en langs de verkeerde rijstrook rent. Het blijkt dat de maan rond de planeet vliegt en riskeert om hun voorhoofd met andere voorwerpen te confronteren.
Dit is een belangrijk detail om te begrijpen waar Jupiter zoveel manen heeft. Hoogstwaarschijnlijk waren er in de retrograde regio weer progradny-satellieten, maar deze werden in stukken gebroken. Misschien stortte Valetudo in bij een botsing, of eerder was het veel groter.
Er is nog steeds weinig informatie over de satellieten (samenstelling, type en exacte grootte). In de baan van de planeet is een ruimtevaartuig van NASA Yunon, dat ze nog niet kan opmerken. Wetenschappers zijn van plan een gedetailleerde studie van de manen uit te voeren, die een beter begrip van de vormingsmechanismen van het zonnestelsel mogelijk zal maken. Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus (buitenwerelden) verschenen door kleinere objecten in een baan te absorberen. Degenen die het hebben overleefd hebben zich eenvoudig bij de nieuwe familie gevoegd. Zulke uiterlijke manen lijken op de laatste overblijfselen van planetesimalen - de eerste objecten van het zonnestelsel.
