Met behulp van de complete set informatie van Cassini creëerden de wetenschappers een nieuwe grootschalige topografische kaart van Titan. Hiermee kunt u de fluïdestromen en het terrein opnieuw bekijken.
De kaart combineert alle topografische gegevens van Titan uit verschillende bronnen. Slechts 9% van de satelliet werd waargenomen met een hoge resolutie, 25-30% bij een lagere resolutie, en de rest werd weergegeven met behulp van een interpolatiealgoritme en een globaal minimalisatieproces om fouten te verminderen die optreden tijdens de plaatsing van het ruimtevaartuig.
De kaart vertoonde verschillende nieuwe functies op Titan, inclusief bergen, waarvan de hoogte niet meer dan 700 m is. Een globaal overzicht van de hoogten en minima van de topografie is ook gegarandeerd, waardoor we twee depressies in de equatoriale regio konden vinden. Dit kunnen oude droge zeeën of cryovolkanen zijn.
Ook merkten wetenschappers op dat de maan vlakker (afgeplat) was dan eerder werd gedacht. De kaart is ook nuttig voor het modelleren van het klimaat van Titan, het bestuderen van de vorm en de zwaartekracht, evenals het testen van interne modellen.
Een gedetailleerde analyse van het terrein op de kaart hielp om belangrijke conclusies te trekken. Drie zeeën hebben een gemeenschappelijk equipotentiaalvlak, dat wil zeggen, ze vormen zeeniveau, zoals terrestrische oceanen doen. Het is mogelijk dat een stroom door de oppervlaktelaag tussen de zeeën gaat of dat de kanalen daartussen een voldoende hoeveelheid vloeistof passeren, of de oceanen zich op hetzelfde niveau bevinden. De hypothese dat meren door de ondergrond met elkaar in contact komen, werd bevestigd. Wetenschappers maten de hoogte van meren gevuld met vloeistof, evenals droog, en ontdekten dat de meren honderden meters boven de zeespiegel liggen en de lege meren op hogere niveaus dan de gevulde meren.
Merk ook op dat de meeste meren in scherpe uitsparingen liggen, alsof deze gaten zijn doorgesneden. Dergelijke meren zijn omgeven door bergkammen, waarvan de hoogte op sommige plaatsen honderden meters bedraagt.
Het lijkt erop dat de meren zijn gevormd volgens het principe van de aarde, zoals de Florida Everglades, waar het hoofdmateriaal oplost en het oppervlak instort, waardoor er gaten in de grond ontstaan. De vorm van de meren geeft het proces van uniforme scheiding van de helling aan, waarbij de grenzen van de meren zich telkens uitbreiden met een constante waarde. Het grootste meer in het zuiden lijkt op een reeks kleine lege meren die overgaan in een enkele formatie.
Het begrijpen van de processen van vorming van meren zal toelaten de evolutie van de poolbassins van Titan te begrijpen.
