Een nieuwe studie zal het mogelijk maken om te begrijpen of nieuw gevormde planeten migreren naar een schijf van stof en gas rond een ster, of er gewoon in een baan omheen rond blijven. Het verkrijgen van bewijs van het migratieproces lost veel problemen op en onthult de details van protoplanetaire schijven.
Planetaire migratie is een proces dat wetenschappers al meer dan 40 jaar in theorie kennen, maar pas nu een manier hebben gevonden om waarnemingen te testen. De nieuwe studie onderzoekt twee nieuwe observationele handtekeningen in de stofringen van het jonge zonnestelsel, die zullen getuigen van de aanwezigheid van een migrerende planeet.
Stofdichtheid staat voor een schijfimitatiebeeld (witte cirkel) - binnenste stofring
Migratie van planeten in de protoplanetaire schijf speelt een belangrijke rol in de evolutie van planetaire systemen op de lange termijn, maar wetenschappers hebben lange tijd geen tests gehad om deze gebeurtenis te controleren. De technologie is nu beschikbaar met behulp van de ALMA-submillimeterarray, die in schijven kan kijken en gedetailleerde structuren kan zien, zoals ringen, spleten, spiraalarmen, halve manen en clusters. ALMA kan ook verschillende millimeterfrequenties gebruiken om te zoeken naar concentraties van deeltjes van verschillende groottes. De bevindingen suggereren dat als ALMA twee stoffering het dichtst bij de baan van de planeet beschouwt, een eenvoudige meting van de typische deeltjesgrootte in elke ring een antwoord zal geven met betrekking tot de aanwezigheid of afwezigheid van migratie. Als ALMA van mening is dat de binnenste stofring meestal bestaat uit kleine deeltjes, en de buitenste grotere ring, zal dit het migratieproces van de planeet bevestigen. De deeltjesgrootte voor elke schijf zal anders zijn, maar wanneer de planeet zich op 30 graden van de ster bevindt. e. en 30 keer de massa van de aarde, zullen de kleinere deeltjes in de binnenste ring minder dan een millimeter zijn, en in de buitenste ring - iets meer dan een millimeter.
ALMA zal dit kunnen overwegen omdat de waargenomen golflengte ruwweg gecorreleerd is aan de grootte van het stofdeeltje. Dat wil zeggen, wanneer waarnemers naar een schijf kijken met ALMA met toenemende golflengte, zal de binnenste stofring verdwijnen en de buitenste ring zal helder worden. Feit is dat de buitenste stofring grotere stofdeeltjes herbergt, dus bewegen ze met hoge snelheden om bij te blijven met de planeet. En in het innerlijke is er de tegenovergestelde situatie. Het team zal modellen blijven ontwikkelen en zal de methode gebruiken voor ALMA's eigen waarnemingen bij het zoeken naar deze twee handtekeningen.
