We hebben "rat", "yeti", "gezicht" en zelfs "olifant" al gezien op Mars, maar dit nieuwe beeld gemaakt door NASA's Curiosity rover is een van de meest fascinerende beelden van rock op Mars.
Natuurlijk, dit voorbeeld, zoals de anderen, werd geciteerd, maar deze "lepel" is een ander uitstekend voorbeeld van het effect van pareidolia op Mars, maar met zijn eigen draai.
Deze laatste functie op Mars werd gespot door leden van de UnmannedSpaceflight.com in een afbeelding gemaakt door een Curiosity camera genaamd "Mastcam" op 30 augustus. Het lijkt echt op een lepel die in de lucht zweeft en zich uitstrekt over een soort gelaagde rots. Maar Mars is verstoken van elke ontwikkelde beschaving die in staat is om dit object te construeren. Dit is een logisch antwoord, de waarheid ervan, deze eigenschap van de rots wordt niet minder verbazingwekkend.
Pareidolia is een psychologisch fenomeen waarbij onze hersenen een willekeurig visueel beeld interpreteren in een object dat ons al bekend is. Het bekendste voorbeeld van paradolia is 'person op Mars', een heuvel in de regio Sidonia op Mars, die in de eerste foto van het Viking-ruimtevaartuig op een gezicht leek. Nu hebben we camera's met een hoge resolutie in de baan van Mars, die hebben aangetoond dat dit "gezicht" niets anders is dan de vrucht van onze fantasie en combinatie van schaduwen.
De nieuwste beelden van Curiosity tonen stenen van alle soorten en maten, die op zichzelf de basis vormen voor een paradigie en zullen leiden tot talloze samenzweringstheorieën van de overheid. Een rotsachtige formatie die niet zo lang geleden op een leguaan leek, veroorzaakte een explosie van sociale hulpbronnen.
Nu hebben we een "lepel" die uit de rotsen van Mars steekt. Ongetwijfeld is dit een uitstekend voorbeeld van paradolia, maar het is ook een begrip dat fascinerende geologische processen plaatsvinden op Mars.
Winderige erosie
Er zijn rotsen op aarde die honderdduizenden of zelfs miljoenen jaren aan winderosie zijn blootgesteld, wat een onnatuurlijke vorm van rotsformatie kan geven (bijvoorbeeld de Tuin der Goden in de staat Colorado). Maar op Mars, waar de atmosfeer erg dun is, zwakke zwaartekracht aanwezig is, en andere erosieprocessen minder worden beïnvloed, kan de wind nog elegantere structuren creëren dan op Aarde. Eolische processen (winderige processen) domineren op Mars en genereren alles, van kleine stof tornado's tot echte stofstormen. Deze winderige activiteit vormt uitgestrekte duinvelden en kronkelende valleien. Dankzij de verkenning van verschillende rotsachtige ontsluitingen aan de voet van Mount Sharp, weten we bovendien dat minerale aderen gemeengoed zijn. Vaak steken deze minerale aderen hoog boven het omringende zachte sedimentair gesteente uit. Deze aderen zijn rijk aan calciumsulfaat gebleken en duiden op episodische waterstromen in het verre verleden van Mars.
En deze aderen kunnen bijdragen aan het versterken van kleine structuren, zoals deze "zwevende lepel".
Deze functie is ongetwijfeld een levendig voorbeeld van paradisolia in de vorm van een lepel. Maar deze verbazingwekkende vondst presenteert enkele geologische hints van erosieprocessen op het oppervlak van de Rode Planeet.
