Vergelijking van het Mars van vandaag (links) en het oude met water (rechts)
Hoogleraar geografie aan de Universiteit van Northern Illinois, Wei Law, besloot om te berekenen hoeveel water het kostte om de Martiaanse valleien af te snijden. Zijn onderzoek toont aan dat de Rode Planeet veel "wateriger" was dan men dacht.
De conclusies zijn duidelijk: Mars had gunstiger klimatologische omstandigheden en een actieve hydrologische cyclus (water verdampte uit de oceaan en keerde terug naar de oppervlakte als neerslag).
Satellietwaarnemingen, evenals een overzicht van de rovers, tonen aan dat het water was dat heeft bijgedragen aan het vormen van het oude landschap. Maar tot nu toe was het onduidelijk hoeveel vloeistof er op de planeet aanwezig was.
Lo en zijn collega's gebruikten een innovatief algoritme om nauwkeuriger het volume "leegte" in de dalen en de hoeveelheid water te berekenen die nodig was voor hun voorkomen. Meestal - 3 miljard jaar.
Luo zei dat hun laagste cijfers 10 keer hoger waren dan de vorige cijfers.
Wei Lo
Bovendien is de nieuwe hoeveelheid één orde groter dan het volume van de hypothetische oceaan en 4000 maal het volume van de holten van de valleien. Waar moet je zoveel water opslaan? Denk aan de aardse processen. Lo suggereert dat het water vele malen door de valleien stroomde, verdampte en zich weer vestigde. Dit vereist een groot reservoir en kleine reservoirs, zodat oceanen, rivieren, meren en sedimenten op Mars aanwezig kunnen zijn.
Maar de modellen falen om de oude klimatologische omstandigheden in Mars te recreëren, zodat ze warm genoeg zijn voor een dergelijke cyclus. Mars is verder dan wij, en de oude zon was in helderheid inferieur aan de moderne tijd.
Om het volume van holtes in de valleien te berekenen, werden computeralgoritmen gebruikt op basis van die gebruikt voor grondresulatietechniek met hoge resolutie. Tot het mysterie van het Marsklimaat is ontcijferd, blijft het waterprobleem open.
