Op deze NASA-satellietfoto kun je de zonnestraal zien vegen in de richting van Mars. Toevallig verliet de Curiosity rover in ongeveer dezelfde tijd de aarde en ging naar de rode planeet. Gegevens verkregen van NASA / ESA / SOHO-satelliet.
In de film "The Martian" staat Mark Watney tegenover veel gevaarlijke situaties - problemen met voedsel en communicatie zijn slechts een klein deel ervan. En wat zou er gebeuren als zijn capsule werd geraakt door een zonnestorm? Hoe kon hij zichzelf beschermen in deze situatie?
Zonne-uitbarstingen kunnen onomkeerbare effecten hebben op mensen en het ruimtevaartuig. Stralingsstraling kan de sluiting van gevoelige elektronica veroorzaken en astronauten worden blootgesteld aan het risico van extreme straling als ze niet voorzichtig zijn.
Een groot aantal waarschuwingssystemen is op Aarde gelanceerd om onze planeet te helpen (evenals satellieten en astronauten in een baan), maar we kunnen ze niet uitrusten met Mars: te ver. De bestudering van straling aan het oppervlak bevindt zich in de beginfase, tot nu toe is het onmogelijk om conclusies te trekken over de duur van de uitbarstingen. Er zijn nog geen mensen (nog niet), maar de NASA heeft al samengewerkt met andere ruimtevaartorganisaties om best-practice beschermingsmethoden te ontwikkelen. Er zijn twee soorten uitbarstingen van de zon.
"Op het moment van de zonnevlam treedt een momentopname op, de deeltjes die ze vormen bewegen met de snelheid van het licht. Ze hebben slechts 8 minuten nodig om naar de aarde te gaan en iets meer dan 14 minuten naar Mars. Niet veel tijd om iets te veranderen, "- zei Alex Young, adjunct-directeur voor wetenschappelijk werk in het departement van geofysica van de NASA Goddard Space Flight Center.
In de onderstaande video laat het NASA-team het verschil zien tussen zonnevlammen en coronale massa-ejecties:
"Als ik een astronaut was, zou ik zoiets als een monitor op Mars willen hebben. Ik zou de zon zien ", zei Young Discovery News. Voor de toekomst stelde hij voor om de mogelijkheid te overwegen om een telescoop te installeren en te gebruiken, zoals in de film "Mars", om de acties van de zon te volgen.
Als de astronauten een naderend probleem opmerken, kunnen ze zich dan verstoppen in bunkers voor stralingsbescherming, in de vorm van speciale ondergrondse structuren, of worden gebouwd met een stralingsscherm. Water bijvoorbeeld. Onderzoekers van het NASA Langley Science Center bestuderen ook materialen die kunnen beschermen tegen straling, zoals nylon gemengd met boor en stikstof. Het tweede type uitbarsting is de emissie van coronale massa's (ECM), dit zijn bewegende wolken van deeltjes. De reis naar onze planeet van hen duurt van enkele uren tot meerdere dagen. Mars is nog gevaarlijker: snel bewegende VKM-deeltjes kunnen het binnen 27-30 uur bereiken.
"Terwijl de mensheid onderdak zal zoeken, zijn ruimtetuigen in een baan beter af van alle niet-vitale instrumenten tot de storm voorbij is", zegt Young. Volgens zijn collega van Goddard is Anti Pulkkinen, terwijl alles kalm is en geen enkel ruimtevaartuig op Mars is, nog gedeactiveerd door de zon.
"Er treden storingen op in het ruimtevaartuig (valse commando's, slechte ontvangst van het signaal, enz.), Waarvan sommige te wijten kunnen zijn aan het weer in de ruimte", schreef hij in een e-mail. "Dit is mogelijk omdat het moeilijk is om de exacte oorzaak van de storing te bepalen. We kunnen niet gewoon gaan kijken onder de motorkap, wat daar is gebeurd. "
