Phantom-jets op gesimuleerde afbeeldingen gemaakt door wetenschappers line-up, vergelijkbaar met sommige functies op echte Cassini-afbeeldingen die individuele jets laten zien. De overeenkomst tussen de simulatie en de gegevens met betrekking tot het ruimtevaartuig suggereert dat het grootste deel van de discreet-reactieve structuur een illusie is.
De satelliet van Saturnus Enceladus heeft een ondergrondse oceaan, die via lange scheuren in de ijskorst naar boven komt in de vorm van water, maar naarmate de planetaire wetenschappers steeds beter bekend raken met de geisers van de satelliet, worden nieuwe subtiliteiten van deze kwestie onthuld.
Door de gegevens te analyseren die zijn verkregen tijdens de observatie van het Cassini-ruimtevaartuig van NASA dat in een baan rond Saturnus draait en tijdens computersimulaties, concludeerden wetenschappers dat de Enceladus-geisers die uitbarsten van de poolse satelliettijgerstrepen meer bestaan dan het op het eerste gezicht lijkt.
"We denken dat het grootste deel van de waargenomen activiteit de vulkanische uitstoot van de tijgerstripscheuren representeert in plaats van intermitterende geisers langs hen," zei Joseph Spiteyl, een wetenschapper die de Cassini-missie uitvoert in het Planetaire Wetenschapsinstituut in Tucson, Arizona. "Sommige goed bekeken jets zijn geen illusie, maar veel van de activiteit die uit de afbeeldingen wordt gezien, kan zonder afzonderlijke jets worden uitgelegd." Simpel gezegd, in een nieuwe studie gepubliceerd op 7 mei in het tijdschrift Nature suggereert het team van Spiteil dat de individuele geisers van Enceladus een illusie zijn.
Volgens dit fenomeen een "vulkanische sluier", geloven onderzoekers dat stoom wordt geduwd langs de "tijgerstrepen" van Enceladus, die vaak golvende spleten zijn. Wanneer langs deze golvende strepen stoom wordt uitgestoten, afhankelijk van de kijkhoek van de uitbarsting, kijk je soms door een bocht of 'vouw' in het gordijn van stoom. Deze plooien maken het diffuse licht van de stoom intenser, waardoor de illusie ontstaat dat we een aparte geiser zien.
Vulkanische uitbarstingen worden op aarde waargenomen in gebieden met vulkanische activiteit - zoals Hawaii, IJsland en de Galapagos Eilanden. Magma kan lange scheuren oplopen en creëert vaak indrukwekkende vurige gordijnen.
"Ons begrip van Enceladus blijft evolueren en we kwamen onderweg te wachten op verrassingen", zegt Linda Spilker, projectcoördinator voor Cassini van het NASA Jet Propulsion Laboratory, Pasadena, Californië, die niet betrokken was bij het onderzoek. "Deze kleine ijswereld wordt steeds opwindender als we nieuwe details ontdekken over de ondergrondse oceaan en verbazingwekkende geofysische activiteit."
